بستن اینستاگرام مهمتر است یا معیشت مردم؟
سعید مروتی ـ منتقد فیلم و روزنامهنگار
زمان زیادی از شروع به کار مجلس یازدهم نمیگذرد و در این مدت کوتاه نمیشود درباره عملکرد پارلمانی که تازه تشکیل شده قضاوت کرد. این مجلس یک دست اصولگرا، محصول پایینترین میزان مشارکت مردم در انتخابات است. به دلایلی انبوه مردم استقبالی از انتخابات مجلس نکردند و با پایینترین نرخ مشارکت 40 سال اخیر، افرادی بر صندلی نمایندگی مجلس تکیه زدند که شاید در شرایطی دیگر و حضور گسترده مردم در پای صندوقهای رأیگیری، خواب پارلمان را هم نمیتوانستند ببینند. مجلسی که گرچه محصول دلسردی بخش قابل توجهی از افکار عمومی درباره نهادهای انتخابی است، ولی به هر حال برگزیدگانش(با هر میزان رای) نماینده مردم هستند. نمایندگانی که امیدواریم بتوانند گرهگشای مشکلات کشور باشند.
ترکیب کمیسیونها به تازگی مشخص شده. یعنی در ابتدای کار پارلمان قرار داریم و باید صبوری پیشه کنیم تا ببینیم مجلس یازدهم چه برنامههایی برای رفع مشکلات کشور دارد. هرچند آنچه در همین مدت کوتاه شاهدش بودیم ما را نسبت به آینده خیلی خوشبین نمیکند. جدا از دعواها و اختلافات درون گروهی مجلس یک دست اصولگرا، شاهد رخدادها و پیشنهادهای عجیب و غریبی بودهایم که نشان میدهد فضای ذهنی دستکم برخی از نمایندگان با دغدغههای عموم مردم فاصله دارد. کاری به خبرسازیهای جنجالی مثل طرح ازدواج اجباری نداریم که احتمالاً با هدف تخریب مجلس، رسانهای شدهاند و سورئالتر از آن هستند که بشود باورشان کرد. مسئله اظهارنظرهای رسمی، نطقها و مصاحبههای نمایندگان محترم مجلس است که هیچ ناظر منصفی را نمیتواند امیدوار کند. بهعنوان مثال انرژیای که مجلس برای ایجاد محدودیت در فضای مجازی و مشخصا فیلترینگ اینستاگرام صرف میکند، نسبتی با خواستهها و اولویتهای جامعه ندارد. شخصاً صفحهای در اینستاگرام نداشته و علاقهای هم به حضور در این فضا ندارم، ولی این را میدانم که بخشی از رزق و روزی مردم با همین رسانه میگذرد. البته هنجارشکنی هم در این حوزه رخ میدهد. مثل همه آنچه از امیرتتلو در این مدت شاهدش بودیم (که 3 سال پیش در چنین روزهایی هنرمند محبوب و مورد تأیید جناح اصولگرا بود). ماجرای شاخهای اینستاگرام هم داستان مفصلی است که میشود مستقلا به آن پرداخت. نکته چیز دیگری است. اینکه محدود کردن فضای مجازی دغدغه چند درصد از جامعه است؟ نمایندگانی که میگویند مسئلهشان مردم است، چقدر از آنچه در دل جامعه میگذرد اطلاع دارند؟ کسی که پشتش به منابع مالی گرم است و تحریم و تورم تأثیری بر زندگیاش نمیگذارد (و اگر هم بگذارد فقط بر ثروتش میافزاید) طبیعی است درد سرپرست خانواری را که با حقوق 3 میلیون تومانی باید یک خانواده را اداره کند حس نکند.
طبیعتاً نمایندگانی که با شعار مبارزه با فساد و بیعدالتی به پارلمان آمدهاند، نباید جزو این گروه باشند. حتی اگر محدود کردن فضای مجازی راهکار درست و مناسبی باشد (که عقل میگوید چنین نیست و فیلترینگ راهکار بیهودهای است) طرح چنین موضوعی در این روزهای سخت، نشانی آشکار از کج سلیقگی است. البته که پیگیری دغدغههای پایگاه رأی نمایندگان فعلی مجلس قابل درک است، ولی دوستان باید این نکته را لحاظ کنند که آنها نمایندگان همه مردم هستند؛ نه قشری خاص. مسئله عمومی مردم هم در این روزها، دلار 20 هزار تومانی است نه اینستاگرام. ما در بزنگاهی به سر میبریم که بیشترین فشار به عموم مردم ایران وارد میشود. چنین فشار اقتصادی نفسگیری در این ۴ دهه اگر نگوییم بیسابقه، قطعاً کم سابقه است. در نظر گرفتن اولویتهای جامعه، کمترین انتظاری است که میتوان از نمایندگان محترم مجلس داشت.