آقا دلار، دلار!
محمدرضا مرسلی ـ خبرنگار
به این ضربالمثل توجهکنید و آن را سرلوحه کارتان قرار دهید؛ کار امروز را واقعا به فردا نیندازید؛ بهویژه در وانفسای این روزها.
همین 2،3 هفته پیش بود که مجبور شدم خودرویم را برای تبدیل کردن به دلار و دادن 3 هزار دلار قرض که از یکی از دوستانم گرفته بودم، بفروشم. بعد از فروش که دردسرهایی ازجمله نداشتن قیمت در برنامههای موبایلی یا کسادی بازار خودرو و نبودن مشتری وجود داشت، موفق شدم ماشین را زیر قیمت بازار بفروشم و بعد از آن سری به حوالی میدان فردوسی بزنم برای قیمت گرفتن و خرید دلار.
نزدیک فردوسی که شدم دلالان سراغم آمدند. میگفتند آقا دلار، دلار! (هیاهویی که اگر برای یکبار هم به این مکان رفته باشید آن را شنیدهاید) صرافیها هم قیمت را پشت شیشه مغازه میزنند؛ قیمتی که اگر از 2 یا 3 دلال در آن محدوده پرسیده باشی، میبینی کمتر از آنهاست و با خود فکر میکنی که از همان صرافیها دلار بخری بهتر است. بعد که با سلام و صلوات از ترس اینکه کرونا نگیری داخل مغازه میشوی و سؤال میکنی، آقا دلار برای خرید میخواستم دارید؟ باید بگویم از 10 صرافی همهشان جواب میدهند نه. جالب اینجاست که تمام دلالهای پیادهرو که قدمزنان خیابان را بالا و پایین میروند این را خوب میدانند که ناامید از داخل مغازه بیرون خواهی آمد و با نیشخند دوباره میگویند، آقا دلار، دلار!
با اعصاب خرد به خانه برگشتم. بعد از ناهار تلویزیون را روشن کردم. شبکه خبر. یکی از مسئولان در گفتوگو با خبرنگاران میگفت به مردم پیشنهاد نمیکنم سراغ دلار بروند، اگر رفتند ریسک آن را بر خود بپذیرند! این حرف را که شنیدم خیالم راحت شد و با خودم گفتم برای یکبار هم که شده به حرف مسئول عزیز گوش دهم و صبر کنم! که ای کاش آن لحظه خواب بودم یا یکی بود که با پسگردنی به من میگفت: پاشو برو سریع کارت را انجام بده و کار امروز را به فردا نینداز. فردای روشنی که بهش امید داریم و هر روز تیره و تارتر میشود. حالا من ماندهام و پای پیاده و 3 هزار دلار و قیمت فضایی خودرو و دلار که هر روز بالاتر میرود!