دلفی: نیمکت‌نشینی در اروپا را به بازی در ایران ترجیح می‌دهم
قلی‌زاده پیشرفتش را مدیون همسرش است
محمد زارعی| لیگ بلژیک به میعادگاه بازیکنان ایرانی تبدیل شده است. کاوه رضایی، علی قلی‌زاده، امید ابراهیمی، سعید عزت‌اللهی و میلاد محمدی در این کشور توپ می‌زنند و اخبار بازی‌های آنها را دائما در رسانه‌ها می‌خوانیم. اما در کنار اینها یونس دلفی نیز به‌عنوان یک مهاجم جوان در تیم شارلوای بلژیک همبازی علی قلی‌زاده و کاوه رضایی است. او که فصل پرفرازونشیبی را طی کرده حالا در ایران است و درخصوص شرایط اخیرش به سؤالات همشهری پاسخ می‌دهد.
ابتدا درخصوص شرایطی که در لیگ بلژیک پشت سر گذاشتی برایمان بگو و اینکه برای آینده چه برنامه‌ای داری؟
متأسفانه در بلژیک یک آسیب‌دیدگی از ناحیه زانو برایم پیش آمد که خیلی هم طولانی‌مدت بود. بعد از یک مدت که روی ناحیه آسیب‌دیده تمرینات ویژه و فیزیوتراپی انجام دادم، خوب شدم و به تمرینات برگشتم. قرار بود بازی کنم اما درد دوباره تشدید شد و زانویم به شرایط قبلی برگشت. در نهایت هم وقتی خوب شدم که دیگر برای بازی‌کردن دیر شده بود و مسابقات تعطیل شد.
یعنی فقط همین مصدومیت بود که اجازه نداد به خواسته‌هایت در فصل گذشته برسی؟
این مصدومیت یک مقدار کار من را در لیگ بلژیک خراب کرد. بعد هم که بیماری کرونا آمد و بعد از مدتی گفتند بازی‌ها لغو شد. امیدوارم در سال آینده شرایط به نفع من باشد. البته مشخص نیست لیگ بلژیک چه زمانی شروع شود. امیدوارم لیگ خوبی برای من باشد و تمام تلاشم را می‌کنم که سال خوبی را برای خودم رقم بزنم.
در مقطعی که مصدوم بودی به‌طورکلی هیچ خبری از تو در رسانه‌ها نبود. دلیل خاصی داشت؟
وقتی این مشکل برای من پیش آمد، اصلا شرایط روحی و روانی خوبی نداشتم. در آن برهه حتی نمی‌توانستم با خانواده خودم صحبت کنم. با رسانه‌ها هم صحبت نکردم چون وقتی شرایطم خوب نیست، دوست ندارم در مورد موضوعی صحبت کنم. حالا می‌خواهد در مورد بازی کردنم باشد یا در مورد تیم و مربی‌ام. امیدوارم دیگر این شرایط برایم به‌وجود نیاید.
رابطه‌ات با سرمربی شارلوا چطور بود؟ فکر می‌کنی اگر مصدوم نمی‌شدی می‌توانستی نظر او را برای فیکس بازی‌کردن جلب کنی؟
وقتی شما طولانی‌مدت مصدوم هستید، مربی دیگر روی شما حساب نمی‌کند. ضمن اینکه یکی دو بازیکن به‌جای من گرفته بودند تا جای خالی مرا پر کنند. به‌خاطر همین هم وقتی در اواخر فصل مصدومیتم خوب شد، زیاد بازی به من نرسید. امیدوارم فصل آینده دیگر به این شکل پیش نرود و بتوانم به هدفی که دارم برسم.
بیماری کرونا چه تأثیری روی لیگ بلژیک داشت و به‌نظرت فصل آینده چطور شود؟
به محض اینکه کرونا در کشور بلژیک خیلی شدید شد، سریع خبر دادند که همه باید قرنطینه شوند و لیگ هم تا اطلاع ثانوی کنسل است. ما هم در قرنطینه بودیم ولی یکسری تمرینات را انجام می‌دادیم. یکسری برنامه‌ها به ما داده بودند که من و علی قلی‌زاده و خانمش تمرین می‌کردیم و برای مربیان‌مان ارسال می‌کردیم.
در لیگ بلژیک با کاوه رضایی و علی قلی‌زاده خیلی ارتباط صمیمی داشتی. از این ارتباط بگو و اینکه آیا آنها برای فصل بعد تیم‌های خود را تغییر خواهند داد؟
بله، رفت‌وآمد خوبی با هم داریم و همیشه در کنار هم هستیم. بیشتر اوقات من در کنار علی قلی‌زاده و خانمش بودم. کاوه یک مقدار خانه‌اش از ما دور بود و به همین دلیل کمتر به خانه هم رفت‌وآمد داشتیم ولی خانه من و قلی‌زاده کنار هم بود، برای همین همیشه خانه هم بودیم. علی قلی‌زاده مثل داداش بزرگ‌تر و خانمش هم مثل خواهرم بود، خیلی هم به من کمک کردند. یک تشکر هم از خانم علی قلی‌زاده دارم که هم به من و هم به علی خیلی کمک کرد. اگر می‌بینید علی خیلی پیشرفت کرده خانمش هم نقش داشته است. امیدوارم خودش هم در زندگی موفق باشد. اما اینکه کاوه و علی تیم‌های خود را تغییر خواهند داد، من اطلاعی ندارم. امیدوارم هر تصمیمی می‌گیرند موفق باشند.
در این مدت از ایران پیشنهاد داشتی یا داری؟ اصلا خودت دوست داری در لیگ ایران بازی کنی؟
هم‌اکنون قصد بازگشت به لیگ ایران را ندارم. ترجیح می‌دهم در اروپا نیمکت‌نشین باشم تا اینکه بیایم در ایران بازی کنم. چهار پنج پیشنهاد داشتم ولی هم‌اکنون انگیزه‌ای برای برگشتن به ایران ندارم مگر اینکه مجبور شوم. من از همان استقلال خوزستان هم می‌توانستم به تیم‌های بزرگ پایتخت بروم ولی ترجیح دادم در همان سن جوانی فکر و ذهنم حضور در فوتبال اروپا باشد.
بحث درباره لیگ ایران هم زیاد است و ادامه این لیگ موافقان و مخالفانی دارد. نظر تو چیست؟
نظر من این است که لیگ باید تعطیل شود، چون دیگر بحث پول و قهرمانی و مقام اول و دوم نیست. حالا دیگر جان انسان‌ها در خطر است. خدای نکرده اگر یک بازیکن کرونا بگیرد، خانواده او هم درگیر هستند. کرونا خیلی خطرناک است، من این را به چشم خودم دیدم که می‌گویم.
