اسماعیل کهرم_استاد محیط زیست
جهان با افزایش جمعیت مواجه شده است. این در حالی است که میزان آب، خاک و هوا تغییر نکرده ولی جمعیت بیشتر شده است؛ برای مثال، اوایل انقلاب، جمعیت ایران حدود 32میلیون نفر بود و همین مقدار آب داشتیم که اکنون داریم، اما حالا همین اندازه آب برای 80میلیون نفر جمعیت است؛ یعنی میزان آب مصرفی و سرانه آب کاهش پیدا کرده است. همانطور که خاک برای کشاورزی و همینطور هوا برای زندگی.
بنابراین چالش اول، کمبود منابع طبیعی است. آب در تمام دنیا کمیاب است؛ مثلاً در ایالات متحده آمریکا در ساحل غربی که سندیگو و لسآنجلس است، در مقابل مردم دریاست ولی نوشتهاند آب، کم مصرف کرده و صرفهجویی کنید.
این مسئله در زمینه منابع طبیعی، وقتی اوضاعش وخیم میشود که یک عامل دیگر هم که دستساز انسان است به آن اضافه شود و آن هم عاملی نیست جز گرم شدن کره زمین. یعنی ما کاهش آب و ذوب شدن یخها در قطبها را تشدید کردهایم؛ مثلاً در رودخانه گنگ (که بومیها به آن گانگا میگویند) در هندوستان 100 متر از عرض رودخانه کم شده است. یک مملکت پرجمعیت که حدود یک میلیارد و 200 میلیون نفر جمعیت دارد آب معنای حیات حقیقی را برای آنها دارد و حالا با کاهش آن روبهرو شدهاند؛ یعنی کشاورزی آنها دچار نوسان میشود، مقدار آب و مقدار خاک کم میشود و تولید محصولات برای یک کشور گرسنه با چالش مواجه میشود.
در مقطعی تصور میشد محیطزیست یک مسئله لوکس و شیک است، اما امروز مشخص شده که محیطزیست شاکله حیات را تشکیل میدهد. این روزها محیطزیست وارد بعد جدیدی شده است. در کتب درسی اروپا و آمریکا مسئله ریزگردهای اهواز در خوزستان نوشته شده است. شما خاطرتان است وقتی ریزگردها به اهواز رفت، برق، آب و اینترنت قطع شد؛ یعنی زندگی برایشان مختل شد. الان مسئله محیطزیست، رفتن بهدنبال یک پرنده یا سرشماری غازهای وحشی و درنا و... نیست، بلکه حیات بشر را درحال حاضر و آینده تعیین میکند و به ما انسانها گوشزد میکند که باید مراقب محیطزیست باشیم.
دلیل اینکه یک روز به نام روز محیطزیست نامگذاری شده(که البته در ایران یک هفته است) این است که به اهمیت محیطزیست پی ببریم. در واقع باید به فکر این باشیم که اگر محیطزیست نداشته باشیم چه داریم؟
بنابراین تعیین کردن یک روز به نام محیطزیست، گوشزد کردن مسئله مهم حفاظت از محیطزیست است. البته معتقدم همیشه روز محیطزیست است. همیشه وقت مطالعه و مشاهده و عبرت گرفتن است، ولی یک روز را تعیین میکنند که به محیطزیست فکر کنیم تا شاید آب کمتر مصرف کنیم. شاید کاغذ کمتر مصرف کنیم و بنزین را هم کمتر هدر دهیم. شاید درجه گرمای شوفاژها را در زمستان مقداری کمتر کنیم، تا این منابع طبیعی با ارزش را از دست ندهیم. هدف از نامیدن یک روز به نام محیطزیست، تلنگر و گوشزد است؛ اینکه ما در سیارهای زندگی میکنیم که تنها سیارهای است که روی آن موجودات زنده هستند؛پس قدر مواهب را بدانیم و با مصرف بیش از حد، این نعمتها را از دست ندهیم.
محیطزیست؛ شاکله حیات
در همینه زمینه :