درباره غول دهشتناک کرونا

هوشنگ صدفی_روزنامه نگار

این روزها آمار وزارت بهداشت درباره مبتلایان به بیماری کرونا و نرخ فوتی‌ها، هشدارهای مسئولان بهداشتی برای ترغیب مردم به رعایت پروتکل‌ها در خانه، اداره‌ها و جامعه، احتراز از حضور در مجامع عمومی و مانند آنها، مثل هشدارهای هواشناسی کارشناسان هنگام وقوع پدیده بارندگی شدید و سیلاب شده است. برخلاف سایر ملت‌های جهان که معمولا با هشدار هواشناسی، هنگام سیل و توفان مردم خود را در پناهگاه یا قرنطینه محبوس می‌کنند، اما ایرانی جماعت دوست دارد به قلب حادثه بزند شاید به‌خاطر همین رفتارهای سهل‌انگارانه است که در آغاز اپیدمی بیماری، پرستاران و کادر پزشکی ایران، با چالش رقص در فضای مجازی به ریش پدیدآورندگان کووید- 19و بیماران کرونایی جهان خندیدند.
کرونا هراسی؛ دیگر مفهوم خود را در جامعه ایرانی از دست داده است، خدای ناکرده چه هزار نفر قبض روح شوند و چه 63نفر، مردم می‌دانند ویروس کرونا؛ روزی در خانه آنها را هم خواهد زد؛ بنابراین لزومی ندارد از ترس کرونا قبض روح شوند یا از غم نان. چه بخواهی یا نخواهی بیماری کرونا، مختص جامعه تهیدستان است چه بیاید و نیاید؛ پس بهتر است شاد و امیدوار زندگی کنیم! بعداز اپیدمی بیماری در چین؛ ایران ابتدا در مظان اتهام بود حالا؛ اپیدمی جهانی نشان داد ویروس کرونا تفاوتی بین جهان سوم و توسعه یافته‌ نمی‌گذارد؛ حداقل در این مورد منصف است و به هیچ ملت و کشوری فارغ از رنگ پوست‌، نژاد، توسعه‌یافتگی جامعه، بهداشت و فقر و غنای جوامع رحم نمی‌کند و تازه اگر هم بکند میزان تلفاتش به تناسب رفتارهای بهداشتی کم و زیاد خواهد بود، بعید می‌دانم در بین جوامع جهان، کشوری باشد که ضرب شست بیماری کرونا را نچشیده باشد. مرگ دست خداست، چه با کرونا و چه بی‌کرونا، بنابراین حضرت عزرائیل دست تنها نخواهد بود. این نکات را نوشتم که بگویم کرونا هراسی؛ تا حدی می‌تواند مانع از بروز و شیوع بیماری درسطح جامعه باشد. برای کارگر، کارمند، راننده تاکسی، اتوبوس، کاسب، دانشجو، دانش‌آموز و غیره و ذلک چه چیزی مهم‌تر از حب جان است، طبعا در آستانه ورود این ویروس به جغرافیای ایران؛ ترس قوت غالب مردم؛ برای قرنطینه و عدم ‌حضور در مجامع عمومی برای انتشار بیماری بود اما وقتی دولت شرایط کسب و کارها را با مجوز ستاد ملی مقابله با کرونا تسهیل کرد هشدارها چه تأثیری دارد به‌عبارت دیگر؛ نوشدارویی بعد از مرگ سهراب است.
انتظار می‌رود در طول چند ماه گذشته، فارغ از گفته‌های مشفقانه سخنگوی وزارت بهداشت و ترساندن مردم از کرونا، بهتر بود نتایج آمار تحلیلی انتشار بیماری از نقطه صفر، نحوه شیوع در سایر شهرها، نرخ میانگین آمار مرگ ومیر بین مشاغل، میانگین سنی افراد فوتی، مراکز شیوع دوره اول و دوم کرونا، نقش سفرها درانتشار بیماری، علت آلودگی برخی از مراکز اداری، دلیل ابتلای کادر بهداشتی، تجویز پروتکل دارویی مؤثر برای درمان بررسی شده و نتایج آن در اختیار مردم قرار گیرد. باید پذیرفت بخشی از این اطلاع‌رسانی درست یا نادرست جامعه؛ طبق اطلاعات افراد نابلد، سلبریتی و پزشکان مدعی درمان درفضای مجازی است. ستادملی مقابله با کرونا؛ نباید صرفا هراس ایجاد کند، بلکه باید در کنار ایجاد ترس، امید به بهبودی و تلاش برای پیشگیری از ابتلا  را با آموزش‌های فردی و جمعی افزایش دهد.