تغییر سیاست کشورها برای آزمایش تشخیص کرونا

بسیاری از کشورها و مقامات بهداشتی با اطلاعات کمی که در رابطه با ویژگی‌های ویروس کرونا و گسترش کووید-19دارند در تلاشند تا سیاست‌های اقتصادی مناسبی را تدوین کنند. در نتیجه، برخی از کشورها براساس شانس، به مقابله با ویروس کرونا رفته‌اند. به گزارش تایم، وجود کرونا و ایجاد قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی به‌خودی خود موجب اضطراب قابل توجهی در مورد زمان خاتمه قرنطینه می‌شود و بنا برهمین موضوع، نخستین گام‌ها در برخی ایالت‌های آمریکا برای فعالیت اقتصادی ممکن است شروع شود، این نبود داده‌ها و عدم‌نتیجه هدفمند شاید در ایالات متحده به بهترین شکل نشان داده شده باشد. جایی که دولت فدرال، ایالت‌ها را به حال خود گذاشت تا درباره زمان بازگشایی اماکن عمومی تصمیم‌گیری کنند، بدون اینکه شفافیتی درباره میزان گستردگی کووید-19داشته باشند. اما مسلم است آنچه ایالت‌ها باید در دستور کار خود قرار دهند، تدوین یک روش بازگشایی براساس آزمایش یک گروه نمونه به نمایندگی از جمعیت کل ایالت است.
اکنون شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد افراد ناقل ممکن است بدون علائم ظاهری کووید-19در جامعه حضور داشته باشند و به همین دلیل حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی افراد تنها راه جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس است. انجام آزمایش ویژه تشخیص ویروس، همیشه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است، اما نباید این روش را به‌ عنوان اجباری برای آزمایش در مقیاس گسترده تلقی کرد. این گزینه به وضوح در بسیاری از کشورها عملی نیست و باید فوری با استراتژی‌های آزمایش‌شده‌ای جایگزین شود تا به روشی دیگر میزان موارد ابتلا در جوامع محلی شناسایی شود.
براساس این اطلاعات، ردیابی مخاطب و استراتژی مهار هوشمند می‌تواند برای اطمینان از ثابت ماندن منحنی موارد ابتلا روی خط افقی طراحی شود و سیستم بهداشتی می‌تواند به اندازه ظرفیت خود طبق آن عمل کند.
کووید-19 نشان داده است که می‌تواند افراد را بدون توجه به سن، نژاد، جنس و جغرافیا آلوده کند، بنابراین وجود آن غیرقابل پیش‌بینی و دشوار است. این غیرقابل پیش‌بینی بودن می‌تواند استراتژی‌های آزمایشی دولت‌ها در سراسر جهان را بازتاب دهد. کشورهایی مانند ایتالیا، ایالات متحده و انگلیس عمدتاً تنها بیماران مبتلا به علائم شدید را مورد آزمایش قرار می‌دهند و تا حد زیادی از آزمایش افراد بدون علائم خودداری می‌کنند.
در مقابل، کشورهایی مانند آلمان، ایسلند و کره‌جنوبی حتی از افرادی با علائم خفیف نیز آزمایش می‌گیرند و افراد بدون علامت حاضر در مشاغل ضروری را نیز مورد آزمایش قرار می‌دهند تا از انتشار احتمالی ویروس به بسیاری از افراد جلوگیری کنند. ازجمله این افراد می‌توان به کادر درمانی و کارمندان مراکز حمل‌ونقل عمومی اشاره کرد.
این رویکردهای مختلف ممکن است به ‌دلیل محدودیت‌های مختلف لجستیکی به دولت‌ها دیکته شده باشد، اما مشخص است که کشورهایی که از روش‌های هوشمند آزمایش و راهبردهای ردیابی تماس استفاده کرده‌اند، به نوبه‌ خود در مهار کووید-19 موفق‌تر بوده‌اند. به‌عنوان مثال، ایسلند، کره‌جنوبی، استرالیا و سنگاپور همه اقدامات ابتکاری آزمایش و ردیابی تماس را انجام داده‌اند و حالا تعداد موارد ابتلا و مرگ‌ومیر آنها بسیاری جزئی‌تر از آمریکاست. بنابراین، یک حرکت کلیدی استراتژیک اما ساده برای خروج کشورهایی مانند آمریکا، ایتالیا و انگلیس از بحران
کووید- 19 وجود دارد: انجام یک برنامه آزمایش سرولوژیکی روی یک گروه نمونه به نمایندگی از جمعیت، به همراه جمع‌آوری اطلاعاتی راجع به ‌خصوصیاتی مانند سن، جنس، تعداد فرزندان، نوع کارکرد، مهارت‌ها، انجمن‌های اجتماعی و کار. آزمایش‌های سرولوژیکی وجود آنتی‌بادی‌های کووید-19 را تشخیص می‌دهد. آزمایش‌های PCR که شواهد RNA مربوط به ویروس را تشخیص می‌دهند، فقط می‌توانند یک عفونت فعلی یا اخیر را نشان دهند. از طرف دیگر، آزمایش‌های آنتی‌بادی، به‌طور تئوری می‌توانند کسانی را که ‌ماه‌ها پیش در معرض ویروس قرار داشتند، شناسایی کنند. با چنین آزمایش‌هایی، دولت‌ها می‌توانند تصویر واضحی از میزان شیوع ویروس در کشور به ‌دست آورند. جمع‌آوری نمونه‌هایی به نمایندگی از یک جمعیت مشخص برای انجام آزمایش، آسان و مقرون به‌صرفه است. به‌عنوان مثال، آمار نیروی کار می‌تواند برای اجرای چنین آزمایش‌هایی مناسب باشد، ضمن اینکه داده‌های جمع‌آوری‌شده را می‌توان با استفاده از روش‌های آماری استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
جنبه‌هایی از طراحی چنین برنامه‌های آزمایشی‌ای وجود دارد که باید با دقت بسیار مدیریت شود. به‌عنوان مثال این برنامه‌ها می‌توانند اماکنی که به غلط شیوع کووید-19در آنجا زیاد نشان داده شده است را شناسایی کنند یا برعکس، مناطقی را شناسایی کنند که به‌طور عادی میزان ابتلا در آنها پایین نشان داده شده است. در هر دو مثال اعتبارسنجی آزمون بسیار مهم است. از طریق جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل آماری این اطلاعات، دولت‌ها می‌توانند یک انتخاب آگاهانه داشته باشند و مزایا و مضرات ناشی از فاصله اجتماعی قبل از در دسترس قرار گرفتن واکسن کووید-19 را ارزیابی کنند. تدوین استراتژی خروج از بحران بدون این اطلاعات یعنی ادامه دادن بازی بر مبنای شانس.

غیرقابل پیش‌بینی
کووید-19 نشان داده است که می‌تواند افراد را بدون توجه به سن، نژاد، جنس و جغرافیا آلوده کند، بنابراین وجود آن غیرقابل پیش‌بینی و دشوار است. این غیرقابل پیش‌بینی بودن می‌تواند استراتژی‌های آزمایشی دولت‌ها در سراسر جهان را بازتاب دهد