روابط عمومی آینده، نیازمند چه الزاماتی است؟
سیدعلیرضا علوی رضوی
شکی نیست که تمام سازمانها، بنگاهها و فعالیتها اعم از اقتصادی و غیراقتصادی بدون ارتباط با فضای پیرامونی و افکارعمومی در تکمیل زنجیره ارزش خود دچار مشکلات و نارسایی میشوند.
از اینرو حوزه عمومی و بالطبع حوزه روابط عمومی که پیوست بین سازمان و متن اصلی جامعه را ایجاد میکند، اهمیت مضاعفی مییابد. اهمیتی که روز به روز بیشتر نمایان شده است. تا جاییکه عدهای روابط عمومی را هنر هشتم لقب دادهاند.
روابط عمومی از جمله موضوعاتی است که وجه مشترک تمامی فعالیتها اعم از شخصی و سازمانی است و همگان برای پیشرفت و توسعه، به داشتن و یا رعایت تمام یا بخشی از لوازم آن نیازمندند. این شاخه علمی و عملی تلاش دارد به افراد و سازمانهای علاقهمند به تداوم موفقیت بگوید که چه باید کرد تا در مسیر پرشتاب تحولات از قافله پرسرعت تغییر و تحول عقب نمانند.
واقعیت این است که جماعت دلسوزی از کارشناسان و دانشگاهیان علاقهمند به بهبود جایگاه نظری و عملی روابط عمومی تلاش کردهاند، تا تالیف صدها یادداشت و مقاله و انجام تحقیقات پیمایشی یا نظری، برگزاری دورهها و کارگاهها و همایشهای تخصصی، روابط عمومیهای کشور را در مسیر تعالی و پیشرفت قرار دهند؛ اقدامی ارزشمند که تاثیر و نمود ملموسی داشته و استقبال مدیران و کارشناسان روابط عمومی از این اقدامات، نشانگر عطش و نیاز در این زمینه است.
اما رویکرد و اقدامی که میتواند مکمل تلاشهای صورتگرفته باشد، باور دستاندرکاران روابط عمومی به جایگاه خود در سازمانها و تلاش برای صیانت از آن با اقدامات بهموقع و البته خلاقانه است؛ باوری که با نگرش نوین و تدارک برنامههای پویا، نوآورانه و مدبرانه در حوزه اطلاعرسانی، فعالیتهای تبلیغی و ترویجی، افزایش همبستگی سازمانی، ایجاد ارتباط دوسویه بین مجموعه و مشتریان، درک نیازها و پاسخ به آنها با رویکرد پژوهشمحور و در نهایت توجه به دو موضوع کلیدی اقناع و ترغیب، موجب پذیرش بیشتر واحد روابط عمومی از سوی مدیران ارشد، بازیگران سازمانها و کارکنان خواهد شد.
بیباور بودن به قدرت روابط عمومی یا حتی کمباور بودن آن موضوعی است که گریبانگیر بسیاری از مدیران روابط عمومی در کشور است. این موضوع موجب افت راندمان و بسندهکردن روابط عمومیها به پلاکاردنویسی و ارسال خبرهای بفرموده به رسانهها میشود.
همچنین برخی مدیران که از شفافیت میهراسند از داشتن روابط عمومیهای بلهقربانگو راضی هستند؛ وضعیتی که با منافع ملی و جایگاه شغلی روابط عمومی در تضاد بوده و موجب ایجاد رانت و مسائل حادتر میشود.
موضوع بایدها و نبایدها درروابط عمومی، ایجاد خودباوری و توسعه ضریب نفوذ از صدر تا ذیل فعالیت سازمانها توسط مدیران و کارشناسان روابط عمومی، باید به عنوان دغدغه همواره همراه افراد فعال در این حوزه باشد.
توجه به فناوری و استفاده از ظرفیتهای آن در روابط عمومیها، مهارتهای عملی، درک فضای مجازی و مواردی از ایندست برای دستاندرکاران بسیار ضروری است، اما باید بدانیم کهتنهایی رویکرد راهبردی در مدیریت روابط عمومیها را پوشش نمیدهد و ما باید برای این موضوع به تحول در نگرش و ساختار برسیم. اتفاقی که سرعت شکوفایی و تاثیرگذاری روابط عمومیها برای خدمت به کشور و مردم را بیش از پیش خواهد کرد.روابط عمومی آینده که از عناوین جذاب برای همه کسانی است که به نحوی در زمینه روابط عمومی فعالیت دارند، بدون نگاه آیندهنگر، جامع، همهجانبه و جستوجوگری برای کشف افقهای تازه محقق نمیشود. روابط عمومی آینده از جنس روزمرگی نیست. روابط عمومی آینده از ترکیب تلاش و دانش و همافزایی است. ارتباط، یکی از شاهکلیدهای موفقیت در دنیای امروز است. مدیران روابط عمومی در دوره جدید باید با بهرهگیری از تمام ظرفیتها و با خلق تجربهای تازه، طرحی نو دراندازد.