«جویس کیلمر» 1886-1918 میلادی از شاعران نامدار آمریکاست که با انتشار شعر «درختها» به شهرت رسید. برخی منتقدان محبوبیت سریع و ادامهدار او را بهخاطر ترکیب احساسات و فلسفهای ساده دانستهاند.
تا حالا فکر کردهاید که اگر پدرتان معروفترین خوانندهی کشور باشد، چه اتفاقی میافتد؟ این فکری است که به سر «باد»، پسر 10سالهای افتاد که در یتیمخانهای در فلینت میشیگان زندگی میکرد. باد که اصرار داشت او را به همین اسم صدا کنند،
میگوید پدرم رئیس اورژانس است، دخترعموهایم پزشک هستند و یکی از خواهرهایم هم دانشجوی پزشکی است و همیشه درحال درسخواندن! بالأخره این خانواده به یک بازیگر هم نیاز دارد!
هروقت در مدرسه برای دوستانم از هندیجان تعریف میکردم، میگفتند خوش بهحالت که به هند رفتهای! و من باید یواشیواش دستشان را میگرفتم و روی نقشه، جنوبیترین شهر خوزستان را به آنها نشان میدادم.
اول: فردا جام ملتهای اروپای 0202 آغاز میشود. چرا0202 و نه 1202؟ درصفحهی ورزش این شماره توضیح داده شده است. کلی میتوانیم در اینروزها از فوتبال لذت ببریم.
شهر زنده است؛ گذشته و حال دارد. آیندهاش برای ماست و آنچه از گذشتههای دور تا امروز رخ داده و قرار است به فردا برسد مهم است؛ «نمایشگاه مجازی تهران 1400» همین روند را بررسی میکند. این نمایشگاه در سه بخش اصلی «دیروز»، «امروز» و «فردا» طراحی شده است.
از ماهها قبل برایش برنامهریزی کرده بودند و بهگفتهی «میشل پلاتینی»، رئیس وقت یوفا، قرار بود بهمناسبت 60سالگی جام ملتهای اروپا یا همان یورو، جشن تولد بزرگی در اروپا برگزار شود و بهجای یک یا دو کشور میزبان، اینبار چندین شهر و ورزشگاه مهم اروپا میزبان این رقابتها باشند.
راهم را کمی کج کرده بودم تا مبادا پرندهها از صدای قدمهایم بترسند. این قرار من با خودم بود. هرجا پرندهای داشت دانه میخورد، مسیرم را تغییر میدادم تا به دانهچیدنش ادامه بدهد.
نام گروه ما «مافیا» است که از حرفهای اول اسمهایمان متینروپایی، احمدپسته، فرزادکرگدن، یاورنردبون و اردلانخان، یعنی خودم ساخته شده است. این یادداشتها، روزنگاریهای من است از ماجراهای من و گروه مافیا که در روزهای قرنطینه در دفتر خاطراتم مینویسم؛ باشد که بماند به یادگار برای آیندگان!
دورهی پادشاهی روزهای بد کرونا هم تموم میشه و بالأخره سقوط میکنه، اما بعد از این دوران طولانی و سخت خونهنشینی، خیلی چیزها تغییر کرده و خیلیها از جمعمون کم شدن. روزهای خوب من وقتی میآد که همهی افراد خانوادهی کوچک و خانوادهی بزرگم شاد باشن. منظورم از خانوادهی کوچک، خانوادهی خودمه و منظورم از خانوادهی بزرگ، جامعه است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .