عینکت رو عوض کن رفیق!

دوره‌ی پادشاهی روزهای بد کرونا هم تموم می‌شه و بالأخره سقوط می‌کنه، اما بعد از این دوران طولانی و سخت خونه‌نشینی، خیلی چیزها تغییر کرده و خیلی‌ها از جمعمون کم شدن. روزهای خوب من وقتی می‌آد که همه‌ی افراد خانواده‌ی کوچک و خانواده‌ی بزرگم شاد باشن. منظورم از خانواده‌ی کوچک، خانواده‌ی خودمه و منظورم از خانواده‌ی بزرگ، جامعه است. 
شاید الآن شرایط دنیا مساعد نباشه و ویروس کرونا بازی‌ای رو شروع کرده که میل به اتمام اون نداره، ولی تو همین روزهای سخت کسانی حال دلشون خوبه که تونستن شرایط رو درک کنن و سعی کردن با شرایط کنار بیان و هِی غُر نزنن. 
به نظر من روزهای خوب رو ما می‌سازیم، با طرز فکر و تلاش و کوششمون، در کنار هم و با کمک هم، با برداشتن عینک بدبینی و زدن عینک رنگارنگ خوش‌بینی. 
قبول دارم کار سختیه، ولی شدنیه. یاد اون بیت معروف از نظامی افتادم: 
در نومیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است 
در بَطن ناامیدی امید وجود داره. برای پیدا کردن اون باید عینکمون رو عوض کنیم. پس عینکت رو عوض کن رفیق!
امیرحسین عباس‌تقی
۱۶ ساله از تهران