اولین فیلم‌ها از این مزیت بهره‌مندند که بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای از کارگردان قضاوت شوند، اما فیلم «معکوس» به کارگردانی پولاد کیمیایی از همان پلان‌های ابتدایی و ساختار دراماتیک، سینمای کیمیایی را به رخ می‌کشد؛ سینمایی رفیق‌محور با قاب‌هایی کارت‌پستالی و محتوایی پراگماتیک که در انتها مانند فیلم حکم کیمیایی علیه مانیفیست خود به پایان می‌رسد.

«تیغ و ترمه» فیلم ناراحت‌کننده‌ای است، نه‌فقط از این جهت که قصه‌گفتن بلد نیست یا عمده واکنش‌های شخصیت‌های فیلم اغراق‌آمیز و عصبی است و باورپذیر نمی‌نماید.