آن زن روستایی که پای دار قالی می‌نشیند و فرشی که می‌بافد، بعدها زیر پای زائران آستان حضرت است؛ آن کاشی کوچک صحن آزادی که هزارانش با مشقت و هنر استادکاران لعاب خورده و رنگ گرفته و پخته شده و به دیواری رسیده که خاص‌ترین نقطه دینی این سرزمین است، آنها همه تقدیس قطعه‌ای از بهشت را خاص‌تر کرده‌اند.