13
چهار شنبه 26 آذر 1399
شماره 8112
درنگ
123
123
پیامـک شما را درباره این صفحه می خوانیم

رفقای خوب

یادداشت یک
بی‌مقدمه از بهترین زوج کارگردان، بازیگر تاریخ سینمای ایران شروع می‌کنم.
ویژه
بهروز افخمی با «عروس» که خود بازآفرینی قواعد سینمای کلاسیک چه فارسی و چه هالیوودی بود منادی دوران تازه شده بود.
درخشش نخستین همکاری مشترک چنان تابناک بود که همه می‌دانستند این دو باز‌هم با یکدیگر کار خواهند کرد.
مهم‌ترین همکاری کارگردان، بازیگر در سینمای عامه‌پسند قبل از انقلاب با زوج سیامک یاسمی و محمدعلی فردین رقم خورد.
اولین مفهومی که واژه «زوج سینمایی» به ذهن می‌رساند، تصویر آقا و خانمی است که در چند فیلم موفق شده‌اند مخاطب را با ترکیب دونفره‌شان همراه سازند و ردی را در ذهن‌ها بسازند که بازهم این حضور دونفره را طلب کند.
علاقه علی حاتمی به‌کار با بازیگران شناخته شده و مطرح تا آنجا که فرعی‌ترین نقش‌ها هم به چهره‌هایی آشنا سپرده می‌شد و در اوج بودن اکبر عبدی به‌عنوان کمدینی محبوب را که کنار هم بگذاریم فقط بخشی از پازل همکاری این دو هنرمند را حل می‌کند.
حضور تنها ۳ بازیگر زن محوری در کل کارنامه سینمایی بهرام بیضایی، نشان می‌دهد که او با یافتن چهره مطلوبش، خود را از دایره انتخاب‌های متنوع دور نگه‌می‌دارد.
مسعود کیمیایی و فرامرز قریبیان

فارغ‌التحصیلان دبیرستان بَدِر

همزاد و هم نسل و بچه محل. روزگار بارها میانشان فاصله انداخته و هر بار مثل آن دیالوگ معروف فیلم «گوزن‌ها» دیدارها را تازه کرده‌اند:«بازم همدیگه رو می‌بینیم!»
بوی احترام، عطر رفاقت

بوی احترام، عطر رفاقت

قرار است بعد از سال‌ها دوری از وطن و البته جدایی از فیلمسازی شازده سینمای ایران فیلم بسازد. پروژه شروع می‌شود و نقشی که طبق برنامه قبلی برای یک بازیگر باسابقه و مطرح درنظر گرفته شده به‌جای نزدیک شدن به انجام، به بحران نزدیک می‌شود.
فرشته‌هایی با بال‌های سوخته
فرشته‌هایی با بال‌های سوخته
ستاره نوظهور سینما در دهه70 که با «عروس» چهره شد و جای پذیرش پیشنهاد‌های فراوان سینمای تجاری، ترجیح داد در فیلم‌های مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی بازی کند، خیلی زود اعتبار هنری را به وجاهت چهره اضافه کرد.
PDF درنگ
کوتاه درنگ
اعداد 1 تا 9 را طوری در خانه‌های سفید قرار دهید که هر رقم در سطرها، ستون‌ها و مربع‌های کوچک 3 در 3 یک‌بار دیده شود.
جد‌‌‌‌‌‌‌‌‌ول 8112