امروز هشتم ژوئن مصادف با روز جهانی اقیانوسهاست. در سال 2002میلادی سازمان شبکه جهانی اقیانوسها و پروژه اقیانوس تلاش کردند تا این روز را در نقاط مختلف جهان جشن بگیرند.
دارم به رابطه خودمان با زمین فکر میکنم؛ به رابطه خودمان با محیط اطرافمان؛ به آنچه آنها در اختیار ما گذاشتهاند و آنچه ما برایشان به ارمغان آوردیم. دارم به این فکر میکنم که اگر همین زمین اطرافمان یک روز زبان دربیاورد و درباره ما صحبت کند، چه خواهد گفت. نمیخواهم کلیشهای حرف بزنم همشهری!
گرما از سر دوستی با من وارد نشده است. عرق از پیشانیام سُرمیخورد. وسایل جراحیام بهترتیب کنار هم چیده شده است. نگاههای نگران من، به هر سو پرت میشود. امیدوارم کسی که درون مرا میشکافد اینبار وسیلهای در درونم جا نگذارد.
در اوایل قرن بیستم با وجود کمبود مترجمین زبانهای غربی در خاوردور، «لین شو» مترجم و نویسنده پیشگام چینی با وجود عدمآگاهی به زبان اسپانیایی، تنها با کمک یکی از دوستانش که نسخه انگلیسی کتاب دنکیشوت را خوانده بود، تصمیم به ترجمه این کتاب به زبان چینی کلاسیک گرفت.
سال پیش در چنین روزهایی شیوع ویروسی که تا پیش از این فقط در فیلمهای ژانر آخرالزمانی به جان آدمها میافتاد، جلوی برگزاری جشنواره فیلم کن را در دنیای واقعی گرفت؛ اما امسال که مسئولان تصمیم گرفتند جشنواره را به هر قیمتی شده برگزار کنند چند حاشیه بر متن جشنواره نقش بست.
خیلی سال است که از خانههای حیاطدار ویلایی، با باغچه و حوض و دیوارهای آجری عبور کرده و به همین آپارتمانهای نقلی سنگ و سیمانی اکتفا کردهایم و روزگارمان را در چهاردیواریهایی میگذرانیم که اغلب از آن خودمان هم نیست.
معاون رئیسجمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیطزیست گفته: در سال ١٣۶٧ حدود ١٣٢میلیارد مترمکعب آب تجدیدپذیر داشتیم یعنی ۲هزار و ٣٠٠مترمکعب برای هر نفر اما اکنون این سرانه به زیر یک هزار مترمکعب رسیده است.
توی خانه همه راهها کوتاهند؛ از اتاق خواب تا آشپزخانه، از آشپزخانه تا پذیرایی، از پذیرایی تا اتاق خواب، فقط چند قدم است. روزی هزار بار بین تمام این فضاها راه میروم. بعد یک روز، یک روز که بیدقت از روی مبل بلند میشوم، انگشت کوچک پایم میخورد به پایه میز؛ اتفاقی معمولی که مطمئنم برای همه شما افتاده است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .