قبلا در یادداشت «کرونا از نمایی نزدیک» در مورد آثار روانشناسی، فردی و اجتماعی کرونا نوشته بودم؛ در پساکرونایی که معلوم نیست چه زمانی فرامی‌رسد، ممکن است شاهد بسیاری از تغییرات، پیوست‌ها و گسست‌های جدید باشیم، اما هرچه هست به‌نظر می‌رسد بسیاری از نظم‌ها و قرارها در حیطه ارتباطات خصوصی و اجتماعی دچار تحول خواهند شد؛ از آن جمله می‌توان به‌ گونه‌های مختلف از مشکلاتی در ساخت اجتماعی و نیز عاطفی، از کوچک‌ترین نهادهای اجتماعی مثل خانواده تا نهادهای بزرگ اجتماعی اشاره کرد.

حتما شما نیز این عبارات را شنیده اید: «مگر من روانی هستم که به روانپزشک مراجعه کنم؟ من خودم در روز به صد نفر مشاوره می‌دهم، نیازی به روانپزشک ندارم که به من بگوید، چه کار بکنم یا نکنم.