تابستان سال 1315برای اهالی تبریز، تابستانی پر از دلهره و تلخی بود. ساعت هشتوسیوپنج دقیقه دوشنبهشب سیزدهم مردادماه 1315، زلزله وحشتناکی تبریز را لرزاند.
جوانها در ایران در دهههای اخیر همیشه از این ناله میکردند که زمین چمن برای فوتبال ندارند و تربیت در زمینهای خاکی، نشانهای از خاستگاه طبقاتی آنها بود.
«یک روز بزرگ پر از شادی و مسرت» این تیتر یک شماره ویژه روزنامه اطلاعات در روز جمعه سیام بهمن۱۳۱۴ شمسی بود؛ روزی که بالاخره آرزوی ایران به ثمر رسید و نخستین قطار در مراسمی ویژه و به ایستگاه پایتخت رسید.