«ردیابی تماس» و کمک به مهار شیوع کرونا

علی ملائکه ـ  روزنامه‌نگار و پزشک

«ردیابی تماس» که یکی از ابزارهای مهم در بهداشت عمومی و کنترل بیماری‌های عفونی است، به‌معنای شناسایی افرادی در تماس با فرد آلوده و گردآوری اطلاعات بیشتر درباره آنهاست. با یافتن این افراد و آزمایش‌، افرادی در میان آنها که دچار عفونت شده‌اند، شناسایی می‌شوند و بعد می‌توان آنها را ایزوله یا درمان کرد. تداوم این کار می‌تواند میزان عفونت در جامعه را کاهش دهد.
درحالی‌که بسیاری از کشورها پس از از سر گذراندن موج اول شیوع ویروس کرونا در حال کاهش شدت قرنطینه و بازگشایی جامعه هستند، سازمان جهانی بهداشت انجام موردیابی بیماری، انجام گسترده آزمایش، ایزوله کردن موارد یافت‌شده و ردیابی هر تماس افراد آلوده را برای توقف سرایت ویروس کرونا ضروری می‌داند. در غیر این صورت بازگشایی با موج دوم شیوع بیماری دنبال خواهد شد.
اغلب افراد مبتلا به کووید-۱۹ به‌وسیله دوستان، همسایگان، اعضای خانواده یا همکارانشان آلوده شده‌اند؛ بنابراین این افراد باید در فهرست ردیابی تماس قرار گیرند. به‌جز این، هر فردی که در تماس نزدیک با فرد مبتلا بوده است - دست‌کم برای ۱۵دقیقه در فاصله کمتر از ۲ متر - ممکن است در فهرست ردیابی تماس گنجانده شود.
«ردیابی تماس» می‌خواهد بداند فردی که آزمایشش مثبت شده است، در دو، سه روز پیش از علامت‌دار و ایزوله شدن با چه کسانی در تماس نزدیک بوده است.
ردیابان تماس با یافتن این افراد و ارتباط تلفنی با آنها می‌توانند وضعیت‌شان را بررسی کنند و بر حسب علامت‌دار بودن افراد و قرار گرفتنشان در گروه‌های پرخطر مثلا سالمندان به آنها توصیه کنند برای ۱۴روز خودشان را در خانه ایزوله کنند. افرادی که علامت‌دار هستند یا بعدا علامت‌دار می‌شوند، به‌نوبه ‌خود وارد روند ردیابی تماس می‌شوند و این کار به همین ترتیب ادامه می‌یابد.
البته انجام این اقدامات به لشگری از ردیابان تماس و آزمایش کردن گسترده نیاز دارد.
یک نمونه موفق از ردیابی تماس را می‌توان در شیوع کرونا در کره‌جنوبی دید که منشأ اولیه آن یک گروه مذهبی بود که اعضای آن به 200هزار نفر می‌رسید. تیم‌های بزرگی از ردیابان تماس به یافتن همه تماس‌های این گروه مذهبی پرداختند و با یافتن افراد آلوده آنها را قرنطینه کردند. نتیجه این اقدامات این بود که کره‌جنوبی توانست شیوع کرونا را در این کشور به شکل کارآمد مهار کند.