درحالیکه همه درباره راههای از سرگیری لیگ برتر صحبت میکنند و قهرمان شدن یا نشدن پرسپولیس سوژه اصلی بحثهاست، سازمان لیگ با مشکل بزرگتری روبهروست که اگر اهمیت آن بیشتر از لیگ برتر نباشد هرگز کمتر از آن هم نیست. مسابقات لیگ دستهاول فوتبال ایران نیز از اوایل اسفندماه و دقیقا همزمان با لیگبرتر تعطیل شده و سرنوشت تیمهای حاضر در این مسابقات نامشخص مانده است. تیمهایی که ماهها برای صعود به لیگ برتر تلاش کردهاند، طبعا به این سادگیها زیر بار هر تصمیمی درباره سرنوشت این مسابقات نخواهند رفت. بهعنوان مثال تیم مس رفسنجان را درنظر بگیرید که در فاصله 8هفته تا پایان این رقابتها با اختلاف 7امتیاز نسبت به نزدیکترین رقیبش و با تفاضل گل 24+ با اقتدار در صدر جدول قرار دارد. مس رفسنجان با این امتیازات، صعودش به لیگ برتر را تا حدود زیادی مسجل کرده و تیمهای دیگر برای کسب رتبه دوم این مسابقات تلاش میکردند. حالا اگر با وضعیت موجود تصمیم به تعطیلی مسابقات گرفته شود و هیچ تیمی به لیگ برتر صعود نکند، رفسنجانیها باید تمام این امتیازات را به فراموشی بسپارند و برای صعود به لیگ برتر دوباره همهچیز را از صفر آغاز کنند. این وضعیت بهمراتب سختتر از شرایط پرسپولیس و سایر مدعیان قهرمانی در لیگ برتر خواهد بود. چرا که لیگ برتریها اگرچه یک جام قهرمانی را از دست میدهند اما تعطیلی این فصل تأثیری روی جایگاه آنها در فصل بعدی نخواهد گذاشت. ولی برای تیمهای مدعی صعود از لیگیک که فقط 8هفته با صعود به لیگ برتر فاصله داشتهاند، پذیرفتن اینکه یکبار دیگر کارشان را در لیگیک آغاز کنند بسیار سخت خواهد بود. هماکنون بعد از مس رفسنجان که مدعی اصلی صعود از دستهاول است تیمهای مس کرمان، خوشهطلایی ساوه، آلومینیوم اراک و نود ارومیه نیز این شانس را دارند تا بهعنوان تیم دوم به لیگ برتر صعود کنند. شانسی که درصورت تعطیلی لیگ از آنها گرفته میشود و معلوم نیست چه زمانی دوباره بخت صعود نصیب این تیمها شود. به این ترتیب اگر شیوع کرونا همچنان ادامه پیدا کند و فرصتی برای ادامه لیگها بهدست نیاید، سازمان لیگ برای تصمیمگیری در مورد لیگیک کاری بهمراتب سختتر از تعیین قهرمان لیگ برتر خواهد داشت.
صعود، مهمتر از قهرمانی
اگر لیگها تعطیل شوند، تصمیمگیری درباره لیگیک بهمراتب سختتر از لیگ برتر خواهد بود
در همینه زمینه :