• سه شنبه 18 اردیبهشت 1403
  • الثُّلاثَاء 28 شوال 1445
  • 2024 May 07
سه شنبه 22 اسفند 1396
کد مطلب : 9586
+
-

در برابر واکنش‌های نامناسب دیگران نسبت به معلولیت فرزندمان باید چه کنیم؟

امان از این نگاه‌ها

ابراز وجود کنید

افرادی که مهارت ابراز وجود را یاد گرفته باشند و بتوانند در رفتار و اعمال‌شان در موقعیت‌های لازم به خوبی از آن استفاده کنند در عین حال که خود، اعتقادات و خواسته‌شان را نادیده نمی‌گیرند حس ناخوشایند و منفی‌ای هم به طرف مقابل‌شان منتقل نمی‌کنند ؛ به همین دلیل قادرند در برابر واکنش‌های نامناسب دیگران بهترین عکس‌العمل ممکن را از خود نشان ‌دهند.

بنابراین اگر در مورد معلولیت فرزندتان با برخوردهای نامناسبی مثل مسخره‌کردن، نگاه‌های ترحم‌آمیز، سؤالات بیجا و دلسوزی‌های بی‌مورد و... از سوی دیگران مواجه شدید نه باید منفعلانه عمل کنید و دچار خشم فروخورده و سرکوب‌شده شوید و نه باید رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان دهید؛ مناسب‌ترین واکنش این است که ابراز وجود کنید. اگر شما بتوانید مهارت ابراز وجود را در خودتان تقویت کنید و از زاویه دید دیگران هم به این مسئله بنگرید در کمال آرامش و خونسردی می‌توانید به سؤالات آنها پاسخ درخور و مناسب دهید و از نگاه‌های ترحم‌آمیز و دلسوزی‌های آنها نرنجید و حتی جلوگیری کنید.

 ابراز وجود را به فرزندتان هم بیاموزید

نکته مهم‌تر این است که باید بتوانید این مهارت را به فرزند معلول و سایر فرزندان‌تان هم بیاموزید تا آنها هم در برابر واکنش‌های نامناسب دیگران نه‌تنها احساسات ناخوشایندی را تجربه نکنند بلکه بتوانند بهترین و مناسب‌ترین واکنش را از خود نشان دهند.

 از زاویه دید دیگران هم بنگرید

سنگینی نگاه‌های خیره و ترحم‌آمیز اطرافیان به معلولیت رنج‌آور است و نمی‌توان آن را انکار کرد. به راستی سخت است که فرزند دلبندمان معلولیتی هرچند خفیف داشته باشد و دائم سنگینی نگاه‌های خاص اطرافیان را هم حس کند. قطعا خواندن این جملات هم تسکین بخش خاطر آزرده معلولان و خانواده‌هایشان که دفعات زیادی مورد ترحم، دلسوزی، قضاوت و گاهی تمسخر افراد قرار گرفته‌اند نیست اما می‌توان به قضیه جور دیگری هم نگاه کرد.بدنیست شما که فرزند معلولی دارید از زاویه دید کسی که معلول نیست و فرد معلولی هم در خانواده‌ یا نزدیکانش نبوده نگاه کنید.

شاید طبیعی‌ترین واکنشی که چنین کسی از خود بروز می‌دهد این باشد که وقتی فرزند شما را می‌بیند تعجب کند یا سعی کند در فرصت کوتاهی که از کنار شما رد می‌شود بفهمد مشکلتان چیست، چه تأثیری روی زندگی‌تان گذاشته، با مردم عادی چقدر فرق دارید و... . در جامعه و فرهنگ ما شرایط معلول بودن تحمیل می‌کند که آدمی زیر ذره‌بین دیگری قرار بگیرد و شرایط غیرمعلول‌بودن همان ذره‌بین را به‌طور ناخودآگاه در دستش قرار می‌دهد تا با آن، دیگری را که متفاوت به‌نظر می‌رسد درست‌تر و دقیق‌تر کشف کند.البته نهادها و دستگاه‌های مسئول در این حوزه باید در جامعه فرهنگسازی کنند.

این خبر را به اشتراک بگذارید