چرخشی سربلند

شاید در این فصل بیشترین انتقادات فنی از گابریل کالدرون مربوط به تغییرات مستمر اعمال‌شده از سوی این مربی در ترکیب اصلی‌اش بوده باشد. کالدرون اصولا اعتقادی به ارنج ثابت ندارد و به دفعات این موضوع را اعلام کرده است. در این میان بخشی که او بیشترین تغییرات را اعمال می‌کرد، خط دفاعی بود؛ جایی که هم مدافعان میانی و هم مدافعان کناری را بارها عوض کرد. مخصوصا زمانی که او به قلب خط دفاع دست زد و ترکیب موفق جلال حسینی- شجاع خلیل‌زاده را به هم ریخت، اعتراض‌ها اوج گرفت. با این همه اما مرور زمان نشان داد حق با مربی آرژانتینی بوده است؛ چه اینکه او با وجود همه این دگرگونی‌ها، در پایان نیم‌فصل اول عنوان بهترین خط دفاعی لیگ را برای تیمش به ارمغان آورد.
جالب است بدانید در پایان هفته ششم، پرسپولیس 4گل خورده داشت، درحالی‌که سپاهان و تراکتورسازی هیچ گلی نخورده بودند. 10هفته بعد، یعنی در پایان هفته شانزدهم اما پرسپولیس 7گل خورده دارد و سپاهان و تراکتور به‌ترتیب 10و 13بار دروازه خود را باز شده دیده‌اند. این یعنی در بازه‌ای که دو مدعی دیگر قهرمانی جمعا 23گل دریافت کرده‌اند، پرسپولیس فقط 3گل خورده است. همچنین فراموش نکنید دروازه سرخپوشان در جام حذفی هم هنوز باز نشده؛ به‌عبارت دیگر اگر 3بازی حذفی را به مجموع مسابقات لیگ اضافه کنیم، معدل گل خورده قرمزها چیزی حدود «0.36» می‌شود که آمار فوق‌العاده‌ای است.بدون تردید اوج‌گیری عملکرد خط دفاعی پرسپولیس با جاافتادن سیستم چرخشی مقارن بوده است. الان دیگر هر سه مدافع میانی اصلی تیم پذیرفته‌اند در تقویم فشرده بازی‌ها، هر از گاهی باید بیرون بنشینند و تجدیدقوا کنند. مسابقه هم آنقدر زیاد هست که به همه آنها بازی برسد. تازه مصدومیت و محرومیت هم در کار خواهد بود. این سیستم به علاوه باعث شده بازیکنان با انگیزه بیشتری کار کنند و احتمال فیکس‌ماندن‌شان را بالا ببرند. به علاوه فراموش نکنید جلال حسینی در آستانه 38سالگی توانایی بازی در همه مسابقات را ندارد؛ بنابراین سیستم چرخشی نه‌تنها باعث ذخیره انرژی کاپیتان باتجربه سرخ‌ها شده، بلکه جانشین او برای فصل بعد را هم آماده می‌کند.