یکهزار و ۹۳۸ درخت کهنسال در ایران شناسایی شده است که برآوردهای صورت گرفته نشان میدهد، تعداد درختان کهنسال در ایران از این تعداد نیز بیشتر است. پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری دیروز به نقل از مصطفی خوشنویس، پژوهشگر حوزه میراث طبیعی که در نشست «بررسی، شناخت و حفاظت درختان کهنسال» در آن پژوهشگاه سخن میگفت اعلام کرد: بنیان ژنی و ژن پلاستیهای طبیعی درختان کهنسال باعث میشود این درختان در سالهای متمادی استوار باقی بمانند. این کارشناس افزود: درختان کهنسال میتوانند به مطالعات تاریخنگاری و اکولوژی کشور کمک کنند. او گفت: اگر دوایر روی درختان نازک باشند مشخص میشود که آن سال خشکسالی بوده و درخت کمبود آب داشته و اگر قطر دایره تنه درخت بیشتر باشد نشان از آن دارد که سالی پر بار را از سر گذرانده است. خوشنویس تصریح کرد: از لحاظ تاریخنگاری میتوان دورههای ترسالی و خشکسالی و بازه زمانی بازگشت آنرا بهصورت مشخص و دقیق از روی درختان کهنسال مطالعه کرد. وی به اهمیت مطالعه درختان کهنسال در ایران پرداخت و گفت: یکهزار و ۹۳۸ درخت کهنسال تاکنون در ایران شناسایی شده است که از این تعداد یکهزار درخت عمری بین ۳۰۰ تا 3هزار سال دارند. او افزود: بیش از ۱۰۰ درخت بالای یکهزار سال در استان خراسان جنوبی وجود دارد و مردم این استان با وجود شرایط اقلیمی گرم و خشک بهدلیل حرمتی که برای درختان قائل میشوند تاکنون این درختان را حفظ کردهاند. خوشنویس گفت: درختهایی که در ایران وجود دارند از گونههای مختلف بینظیر درجهان هستند. مانند سپیدار نظرعلی که قدیمیترین سپیدار جهان است. یا بلوط روستای گاوزن محله که بیش از ۶۰ متر ارتفاع دارد و بلندترین درخت جهان است که قابلیت ثبت در کتاب گینس را دارد.
شناسایی 1938 درخت کهنسال در ایران
در همینه زمینه :
