محمدرضا احمدی: زمان کی‌روش خیالمان راحت بود از عراق گل نمی‌خوریم
محمد زارعی| اگر می‌خواهید سلیقه گزارشگران تلویزیونی را بهتر بشناسید، اینکه دلشان می‌خواهد چه چیزی بگویند اما خط قرمزهای تلویزیون اجازه نمی‌دهد، سبک بازی کدام مربی را می‌پسندند و از کدام بازیکن احتمالا بدشان می‌آید، کافی است یکی از گزارش‌های غیررسمی آنها را ببینید.بازی عراق با ایران در مرحله انتخابی جام جهانی 2022را محمدرضا احمدی، در محفلی غیررسمی گزارش کرد؛ در سالن اجتماعات وزارت کار و رفاه اجتماعی، جایی که مهمانانش تعدادی از بازنشستگان و خانواده‌هایشان بودند.بعد از مراسم، خبرنگار همشهری گپی کوتاه با محمدرضا احمدی زد. او در غیاب عادل فردوسی‌پور و مزدک میرزایی، حالا از معدود گزارشگران تلویزیون است که گزارش‌هایش داد مردم را در نمی‌آورد.در این گفت‌وگوی کوتاه، احمدی درباره شکست تیم ملی مقابل عراق، بازی‌های قبلی تیم ملی و البته داستان خودش و صدا وسیما حرف زده است.
تجربه گزارش بازی در یک جمع خانوادگی احتمالا بایدجذاب باشد. البته خود تو هم گزارشت با گزارش‌هایی که برای تلویزیون می‌کنی، تفاوت داشت.
تجربه خیلی خوبی بود و در خدمت پیشکسوتان بودم. ان‌شاءالله که اتفاقات این چنینی باز هم تکرار شود. ابنکه بازنشستگان بتوانند با خانواده‌هایشان در محفلی صمیمی مسابقه فوتبال را ببینند، خیلی جذاب است. ولی حیف که تیم ملی باخت.
به‌نظرت بعد از باخت مقابل عراق، تیم ملی چقدر شانس دارد از گروهش صعود کند؟
متأسفانه صعود خیلی سخت شد. دیگر باید همه بازی‌های پیش رو را ببریم و امیدوار به نتایج دیگر تیم‌ها باشیم. خدا را شکر که بازی بحرین برابر هنگ‌کنگ هم با نتیجه تساوی صفر- صفر تمام شد و یک ذره شرایط می‌تواند برای ما بهتر باشد. ولی در کل کارمان خیلی سخت شد. حالمان هم گرفته شد.
آخر بازی با صدای بلند گفتی کجایی کی‌روش. فکر می‌کنی اگر او سرمربی تیم ملی بود، نتیجه فرق می‌کرد؟
زمانی که کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی بود حداقل خیالمان راحت بود که مقابل تیم‌هایی مانند عراق گل نمی‌خوریم اما این دفعه اصلا خوب بازی نکردیم. نیمه دوم که به هیچ‌وجه در حد انتظار نبودیم.
یک سؤال هم در مورد خودت داشتیم. چند وقتی است کم پیدایی و کمتر گزارش می‌کنی. دلیل خاصی دارد؟
هستیم خدا را شکر در خدمت دوستان. ان‌شاءالله همیشه اتفاقات خوب بیفتد.
شایعه شده بود که در بازی با کامبوج وقتی مردم داشتند عادل فردوسی‌پور را تشویق می‌کردند، تو سکوت کردی که صدای مردم شنیده شود. می‌گفتند به‌خاطر آن سکوت، تلویزیون مدتی به تو گزارش نداد.
مخلصیم، خداحافظ!
