خالق نواهای روحبخش

سید‌علیرضا میر‌علی‌نقی
پژوهشگر موسیقی

در میان استادان موسیقی، روح‌الله خالقی به چند ویژگی مشهور است. این استاد مسلم ساز و ویلون بر‌خلاف بسیاری از نوازندگان که فقط به لذت نواختن بسنده کردند، علاوه بر لذتی که به طور عملی از موسیقی برد، در پی آموختن و آموزاندن دانش موسیقی برآمد و در این زمینه بسیار کوشید. معروف است که استاد خالقی در دوره افول توانست رکود و سکوت موسیقی را بشکند و در رواج آن توفیق داشته باشد. بدیهی است چنین امر خطیری فقط در صورت برخورداری از سطح بالای دانش تئوریک امکان‌پذیر است. تنها در این صورت است که می‌توان در مواجهه با موسیقی ایرانی و غیرایرانی، تفاوت‌ها را دریافت و از آن به نفع نواها سود جست. خالقی اما فقط در زمینه معرفی آثار فاخر کوشا نبود که از معدود موسیقیدانانی به شمار می‌آمد که در خلق آثار مکتوب درباره موسیقی می‌کوشید و بر مفیدبودن آن در ارتقای موسیقی تاکید داشت. خالقی با وجود برخورداری از احساس قدرتمند از تفکر غافل نبود و آثار او این هر دو را با هم داشت. ریشه‌های موسیقی مدرن را می‌شناخت و با همه علاقه‌ای که به موسیقی ایرانی داشت، از دستاوردهای موسیقیدانان غربی غافل نبود.  روح‌الله خالقی ادیب خوش‌قریحه و توانمندی نیز بود. توجه او به میراث ادبی این سرزمین او را وامی‌داشت در این زمینه سعی وافری داشته باشد. همه این ویژگی‌ها از شادروان روح‌الله خالقی هنرمندی توانا با آثاری ماندگار ساخت.