وریا، ترابی و متوهمان مجازی

بهروز رسایلی| فوتبال ایران با «شایعه» زنده است؛ زمزمه‌های غیررسمی و داستان‌سرایی‌های بی‌پایان که بعضی از آنها به ذهن خالقان شرلوک هلمز و پوآرو هم نمی‌رسد! مثلا بعد از آنکه اسم وریا غفوری از فهرست قبلی تیم ملی برای بازی با کامبوج و بحرین خط خورد، خیلی‌ها این نظریه را رواج دادند که او به‌خاطر اظهارنظرهای سیاسی و اجتماعی‌اش تحریم شده و به ویلموتس گفته‌اند دعوتش نکن! حتی یک عده «فوق‌اندیشمند» در فضای مجازی یادی از استقلال و آزادگی کی‌روش کردند و گفتند اگر او بود زیر بار این ننگ نمی‌رفت و تن به حذف دستوری وریا نمی‌داد. بنابراین، آه‌ ای بهار آزادگی چه زود تبدیل به خزان شدی! حالا کاری نداریم که اصولا حذف غفوری از تیم ملی را خود کارلوس در جام‌جهانی و جام ملت‌ها آغاز کرد، اما نکته مهم‌تر این است که بعد از عبور از دوران افت و ارائه چند نمایش درخشان از سوی وریا در هفته‌های اخیر، حال او دوباره برای بازی با عراق به تیم ملی دعوت شده است؛ درست مثل قلی‌زاده و کاوه رضایی. حالا بروید داستان بسازید.
نکته اینجاست که دروغ‌هایی مثل «تیم حکومتی» یا عزل فتاحی به‌دلیل رابطه با هدایتی(!) را عمدتا هواداران کم‌سال و تهی‌مغز فوتبال ایران می‌سازند؛ کسانی که سواد چندانی ندارند اما در عین حال ژست روشنفکری هم نمی‌گیرند و در توییتر و اینستاگرام طوری وانمود نمی‌کنند که انگار با تیزبینی و هوشمندی‌شان، فلک و فردوس را شکافته‌اند. خیانت این گروه دوم اما عمیق‌تر و اثرگذارتر است. اینها که ادعای سواد و تعمق دارند، با کمترین اشراف به مسائل فوتبالی، مثلا حذف وریا را به دختر آبی ربط می‌دهند و نتایج فیلسوفانه می‌گیرند. در حقیقت کیفیت چند‌ماه پیش غفوری طوری بود که شاید اقوام درجه یک او هم حاضر نمی‌شدند وریا را با آن فرم فنی به تیم ملی دعوت کنند، اما تغییر پست، بهبود شرایط کلی استقلال و البته تلنگری که به غفوری خورد باعث شد این بازیکن دوباره اوج بگیرد و به تیم ملی دعوت شود؛ به همین راحتی. در عین حال جالب است که یکی مثل ترابی که هم‌اکنون شاید جزو 5 بازیکن آماده لیگ باشد، باز هم به تیم ملی دعوت نشد و پشت در اردو ماند. ترابی امسال3گل برای تیم کالدرون زده و با 3 پاس گل، جزو پاسورهای برتر لیگ است. او به تنهایی 6امتیاز خالص برای پرسپولیس کسب کرده، اما با وجود آن شادی گل هم به تیم ملی برنگشت. خوشحال می‌شویم تحلیل باریک‌بینانه مغزهای متفکر مجازی در این مورد را بخوانیم و مستفیض شویم!
آیا فوتبال ایران تحت‌تأثیر مسائل سیاسی است؟ بله، مثل بقیه جاهای دنیا و بعضی اوقات حتی بیشتر از دیگر جاها. با وجود این، اینکه گاه و بیگاه بی‌ربط‌ترین مسائل را سر هم کنیم و قصه تخیلی بسازیم، رسم روشنفکری نیست. این درست که به‌خاطر کمبود شفافیت در برخی حوزه‌ها، مردم طالب این سناریوها (اعم از درست و غلط) هستند، اما قرار نیست سر شکم شبه‌روشنفکران هم منبع الهام آنها شود!