کوچک‌ترین فیلم‌ساز البرزی

ملیحه مومن‌پور _ کرج- خبرنگار

سارا عابدی متولد 3 آبان 89 کلاس سوم دبستان است. وی در 10 فیلم بازی و از سال 96 فعالیت فیلم‌سازی را آغاز کرده و کوچک‌ترین فیلم‌ساز البرزی است. عابدی در دوره قبلی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک البرز یکی از داوران کودک بود و قصد دارد پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری در کنار فیلم‌سازان انجمن سینمای جوان به طور غیررسمی طی کند. در اصل او چون هنوز به شرایط سنی انجمن نرسیده عضو رسمی نیست، اما از تجربه‌ها و آموزش‌ها با توجه به ظرفیت خوب و علاقه بسیارش بهره می‌برد. گفت‌وگوی همشهری را با وی بخوانید.

چند سال است فیلم می‌سازید؟
فعالیتم را از سال 96 آغاز کردم و اولین فیلمی که ساختم «زندگی خصوصی سارا» بود. این فیلم در جشنواره‌ای   در شبکه مستند، برنامه نردبان با حمایت رای‌های مردمی و نظر هیات داوران، رتبه نخست را به خود اختصاص داد. «زندگی خصوصی سارا» مستند داستانی بود که موضوعش درباره اطرافیانم که هر روز با آنها در ارتباط بودم شکل گرفت. من شادی‌ها و غم‌های زندگی خصوصی‌ام را فیلم کردم.
هدف اصلی شما از ساخت فیلم‌ها چیست؟
در اصل بالا بردن توجه و رفع یک مشکل، هدف من برای ساخت فیلم‌هاست. به نظرم یک کارگردان با ساخت یک فیلم علاوه بر ثبت آن لحظه، هدف‌های دیگری را هم دنبال می‌کند. این کار برای من لذت بسیاری دارد. وقتی روی انتخاب یک ایده و سوژه فکر می‌کنم، موجب می‌شود تا با دقت بیشتری به دنیا نگاه کنم و موضوعات زیادی در ذهنم خلق کنم.
چند فیلم ساخته‌اید؟ 
فیلم «خروپف» را تازه تمام کرده‌ام. «من یک کارگردانم» هم فیلم داستانی درباره بچه‌های اطرافم بود. 2 فیلم «من یک کارگردانم» و «زندگی خصوصی سارا» در المپیاد فیلم‌سازی به بخش مسابقه راه پیدا کرد. من کوچک‌ترین عضو راه‌یافته به جشنواره بودم. فیلم خروپف درباره پدرم بود که مدام خروپف می‌کرد و من با این کار که گاه‌وبیگاه از او فیلم می‌گرفتم، او را متوجه این مشکل کردم و با این کار در رفع این مورد کمک کردم.
از زندگی خصوصی سارا برایمان بگویید. چطور این ایده به ذهنتان رسید؟
«زندگی خصوصی سارا» را سال 97 با گوشی موبایل ساختم. این فیلم جایزه دوم بهترین فیلم از هیات داوران و برگزیده اول رای مردمی را به خود اختصاص داد. چون اولین تجربه من بود خیلی خوشحال شدم و همین مرا برای ادامه این مسیر دلگرم کرد.
با این سن و سال کم چطور با حوزه فیلم و سینما آشنا شدید؟
پدرم مشوقم است. کنار او همه مراحل ساخت و تدوین فیلم را می‌دیدم و در همین حوزه حدود 10 فیلم بازی کردم که به همین واسطه علاقه‌مند شدم فیلم بسازم و به‌جز کارگردانی، فیلم‌های خودم را هم تدوین می‌کنم. در اصل اینها آزمون و خطاهایی است که باید بگذرانم و کسب تجربه داشته باشم.
 فیلم‌سازی را چگونه حرفه‌ای می‌بینید؟
ابتدا فکر می‌کردم فیلم‌سازی کار راحت و بی‌دردسری است و به‌راحتی می‌توانم یک فیلم‌ساز شوم. اما وقتی وارد این حوزه شدم و تدوین انجام دادم، سختی کار را درک کردم. این کار به مطالعه زیاد و تجربه‌های بسیاری نیاز دارد. کتاب‌های رمان و داستان و اطلاعات عمومی لازم است تا از آنها در ساخت فیلم استفاده کنیم. خیلی مهم است که ایده‌های خوبی را انتخاب کنیم تا بتوانیم فیلم عالی برای مخاطب ساخت. 
توصیه‌ای برای هم‌سن و سالان خود دارید؟
به بچه‌های علاقه‌مند به فیلم‌سازی توصیه می‌کنم مطالعه کنند و کتاب زیاد بخوانند. به محیط اطراف و فیلم‌های کوتاه توجه کنند و فیلم زیاد ببینند. می‌توان سوژه‌ها را از زندگی شخصی انتخاب کرد. باید نگاه را به گونه‌ای تغییر داد که بتوان سوژه‌های ناب را پیدا کرد. برای یافتن سوژه حتما نیاز نیست تا دوردست‌ها برویم. همین نزدیکی‌ها همین اطراف کلی سوژه وجود دارد که منتظر خوب دیدن ماست.