بررسیها نشان میدهد که طراحی شهرهای هوشمند میتواند میزان ابتلای شهروندان به بیماریهای کشنده را کاهش دهد. پیشبینی میشود که اگر در شهرها شرایط برای پیادهروی، دوچرخهسواری و حملونقل عمومی ارتقا پیدا کند، نرخ ابتلا به بیماریهای مزمن از قبیل بیماریهای قلبی و دیابت کاهش مییابد.
گروهی از کارشناسان بینالمللی با هدایت محققان دانشگاه ملبورن استرالیا و دانشگاه کالیفرنیا، به بررسی این موضوع پرداختهاند که چگونه طراحی شهری بر محیطزیست و سلامت شهروندان در شهرهای بزرگی همچون بوستون، کپنهاگ، دهلی، لندن و سائوپائولو تاثیر میگذارد. بیلی گیلس کورتی ـ یکی از محققان این مطالعه ـ میگوید: برآوردها حاکی از آن است که جمعیت جهان در سال۲۰۵۰ به ۱۰میلیارد نفر میرسد و سهچهارم این جمعیت، ساکن شهرها خواهند بود؛ در نتیجه برنامهریزی شهری باید بخشی از یک راهحل جامع برای مقابله با پیامدهای منفی این رشد جمعیت روی سلامتی باشد. در قرن نوزدهم طراحی شهری کمک کرد تا از شیوع بیماریهای عفونی ـ از طریق ارتقای وضعیت بهداشت و تلاش در جهت جداسازی مناطق مسکونی از نواحی صنعتی ـ جلوگیری شود. امروز نیز در طراحی شهری این فرصت حقیقی وجود دارد .