آینه‌های کج‌نما
محمد بلوری _ روزنامه‌نگار پیشکسوت
نیروی انتظامی نیاز جامعه برای احساس آرامش و امنیت است. درواقع حضور مؤثر این نیرو در جامعه هم نقش بازدارنده دارد و هم در موارد نیاز موجب برقراری نظم و امنیت می‌شود. با راه‌اندازی سامانه تلفنی110 این حضور سریع‌تر و گسترده‌تر شده است و بسیاری از اختلافات قبل از تبدیل شدن به منازعه با سر رسیدن پلیس خاتمه می‌یابد یا برای آن پرونده‌ای تشکیل و برای رسیدگی بیشتر به مراجع ذیصلاح ارسال می‌شود.
پرداختن به این موضوع از سوی رسانه‌های مکتوب و تصویری این خوبی را دارد که زحمات پلیس نادیده نمی‌ماند و مردم با اطلاع از آن آرامش ذهنی و روانی بیشتری می‌یابند.
در این میان تلویزیون دست بازتری دارد تا با نمایش‌ها، فیلم‌ها و سریال‌ها بتواند به‌طور گسترده‌تری بازتاب‌دهنده خدمات پلیس باشد و به‌طور متقابل خواست‌ها و مطالبات مردم را نیز در این زمینه مطرح کند.
اتفاقا برنامه‌های زیادی هم با این موضوع ساخته می‌شوند و سریال‌هایی که در آنها به موضوع پلیس و فعالیت آن در جامعه پرداخته می‌شود کم نیستند.
با این حال اکثر این سریال‌ها 3ضعف عمده دارند.
نخست اینکه با پروبال دادن زیاد، اصل باورپذیری دچار آسیب می‌شود و گاه مخاطب در باور داستان دچار مشکل است.
موضوع دوم این است که درست است که اقتدار پلیس بازدارنده است، اما این‌همه فعالیت فرهنگی- اجتماعی که با مشارکت نیروی انتظامی انجام می‌دهد نشان از توجه بیشتر به پیشگیری است. تصاویری که از کمک نیروهای انتظامی به مردم در دست است ازجمله تصویر افسر راهنمایی رانندگی که در حال عبور دادن کودکی از خط‌کشی خیابان است تاثیر بسزایی در نزدیکی مردم به خدمتگزاران خود در نیروی انتظامی دارد.
اما نکته بعدی اینکه در برخی از فیلم‌ها نوعی ساده‌انگاری به‌نمایش درمی‌آید و مثلا آدم بد فیلم همه ازجمله نیروی پلیس را به‌سادگی فریب می‌دهد. تأثیر چنین برداشت‌هایی در کاهش اعتماد مردم نیازی به شرح
بیشتر ندارد.
