بررسی صداقت در گفتار طرفداران مذاکره

فرامرز قراباغی ـ مدرس روزنامه‌نگاری

 نکته‌ای که به طور مشخص می‌توان از اظهارنظرهای دیپلمات‌ها و منابع خبری در غرب برداشت کرد این است که ظاهراً به اعتقاد آنها هر نوع تشدید مناسبات خصمانه میان ایران و آمریکا و در نقطه مقابل هرگونه بهبود روابط میان این 2 کشور بر معادلات جهانی به‌ویژه در عرصه اقتصاد و سیاست تأثیر سریع و مستقیم دارد.
البته این موضوع که کشمکش دو طرف تأثیر منفی و همکاری آنها تأثیر مثبت بر این معادلات خواهد گذاشت، ادامه همین روند تلقی و تفکر است.
این موضوع البته می‌تواند در مواردی صحیح باشد، اما پیش از نقد چنین اظهارنظرهایی باید میزان صداقت در این گفته‌ها بررسی شود.
قطعاً برای ترک هر تخاصمی نظر طرفین باید تأمین شود و روابطی جدید بر بستر اعتماد و تفاهم شکل گیرد. در غیراین صورت هیچ صلحی پایدار نیست و حتی ممکن است خصومتی جدید را موجب شود.
قبل از آمدن دونالد ترامپ که بیش از داشتن نگرش استراتژیک و دیپلماتیک به موضوعات خارجی و حتی داخلی نگاه تاجرمآبانه و کاسب‌کارانه دارد، یک گام برای نزدیکی روابط برداشته شد؛ گامی که ثمرات آن چه برای جامعه بین‌الملل و چه خود آمریکا از سوی دولت فعلی این کشور نادیده گرفته شد و به باد رفت. اکنون کسی که تصمیمات نادرست او صنایع و بازارهای سهام آمریکا و البته غرب را دچار بی‌ثباتی کرده نیازمند است تا هر نوع ایجاد رابطه را با ایران حتی در حد مذاکره به‌عنوان توافق مطلوب‌تر از برجام جا بزند، بی‌آنکه هیچ تضمینی به پایبندی او به این توافق فرضی وجود داشته باشد.
از سوی دیگر کسانی که خود را مشتاق گفت‌و‌گوهای به‌اصطلاح سازنده نشان می‌دهند وقتی القاعده، نماد روشن تروریسم در عراق توسط ایران مهار و نابود شد، کشور ما را متهم به حمایت از تروریسم کردند. بدون اینکه حتی اشاره‌ای به لطماتی که تروریسم به ملت ما زده است، ملتی که بیش از هر کشور دیگری قربانی تروریسم بوده است، بکنند.  فقدان نگرش منصفانه در کنار تلاش و اصرار برای مذاکره هر انسان بی‌طرفی را در مورد توجه غرب به حقوق حقه ملت ایران دچار تردید می‌کند و برای او شکی باقی نمی‌گذارد که چنین مذاکره‌ای وقتی دور از چارچوب‌های منطقی باشد حاصلی جز منافع یکسویه برای طرف غربی نخواهد داشت. وگرنه بدیهی است که همواره دموکراسی فعال بهترین گزینه پیش روی ملت‌ها و دولت‌هاست و توافق با ایران نه تنها می‌تواند به حل مسئله آمریکا در چین کمک کند، ثبات و پایداری قیمت سوخت فسیلی را برای جهان صنعتی به همراه دارد و از این رهگذر می‌تواند به استقرار صلح و آرامش در خلیج فارس نیز کمک کند. با این همه همواره درباره نیت‌های واقعی طرفین غربی تردید وجود داشته و دارد.