بهروز رسایلی
این یک راز است که چرا حتی قدرتمندترین نسل از پرسپولیس معاصر هم به آسانی درگیر جذب بازیکنان ضعیف خارجی میشود و مثل آبخوردن در چنین تلهای میافتد. پرسپولیس معمولا خریدهای خارجی افتضاحی داشته و این مسئله ربطی هم نداشته به اینکه چهکسی سرمربی این تیم است. اواخر دوران علی پروین، 2 بازیکن پانامایی به تیم آمدند که بهمعنای واقعی کلمه وحشتناک بودند. دوره علی دایی مارکو سپانوویچ جذب شد که حتی شماره 8 علی کریمی را هم به او دادند، اما آنقدر بنجل بود که از یک جایی به بعد حتی با منع از حضور در تمرینات گروهی، فقط دور زمین میدوید. دوره افشین قطبی گل سر سبد همه خارجیهای نابود تاریخ فوتبال ایران یعنی «دیکارمو» به سرخپوشان پیوست که حتی اسمش تبدیل به ضربالمثل شد! دوره حمید درخشان که هیچ؛ آن زمان حتی خریدهای داخلی هم فاجعهبار بودند و طبیعی بود خرید خارجی چیزی بهتر از تادئو از آب در نیاید. نکته تعجبآور اما همان است که قبلا گفتیم؛ اینکه حتی در 5 سال گذشته و با وجود آقاییکردن پرسپولیس در فوتبال ایران، باز هم روند حضور بازیکنان بیکیفیت خارجی در این تیم متوقف نشده است. شخص برانکو با همه رکوردشکنیهایش، غیراز رادوشوویچ و بشار رسن هر چه بازیکن خارجی خرید افتضاح از آب در آمد. مثالهای ماندگار این داستان هم پل یانسکی و پریموف، 2تحفه اوکراینی بودند. الان هم در دوره گابریل کالدرون، جونیور براندائو آمده و روی همه قبلیها را سفید کرده است. واقعا قابل باور نیست در پرسپولیسی چنین پرمهره که برخی بازیکنان مهم و ملی ایرانی مثل امید عالیشاه، وحید امیری، جلال حسینی، محمد انصاری و... هم گاهی در آن ناچار به نیمکتنشینی میشوند، چرا همچنان باید شاهد ریختوپاش دلار و جذب چنین مهرههایی باشیم؟
چند لول پایینتر از بودیمیر
ماریو بودیمیر در نیمفصل دوم فصل گذشته به پرسپولیس پیوست و از روز اول تا آخر آماج حملات منتقدان بود. حالا نه اینکه او خیلی بازیکن قابلی بوده باشد اما بودیمیر آشکارا «فوتبالیست» بود و گاهی با حرکات بدون توپ، فضاسازی یا پاسهای مؤثرش باعث گرهگشایی در خط حمله میشد. بزرگترین مشکل بودیمیر شاید تنبلی او بود و اینکه در پرس از بالا مشارکت نمیکرد. جونیور این اشکال را ندارد و اگر جلوی او را نگیرند همینطور تا صبح میدود، اما گویا هیچ فهمی از فوتبال و توپ ندارد. کار با توپ او افتضاح است. این برزیلی بهترین موقعیت گلزنی سرخپوشان را برابر سپاهان از دست داد اما فقط همین نیست. او در 10دقیقه ابتدایی بازی سه توپ لو داد که یکی از دیگری ناامیدکنندهتر بود. جونیور حتی برای دادن پاسهای کوتاه عرضی و یا کنترل توپ بدون فشار بازیکنان رقیب هم مشکل دارد. او به وضوح چند لول پایینتر از بودیمیر است؛ هرچند هواداران پرسپولیس نباید ناشکر باشند. به هر حال مدیران این باشگاه ثابت کردهاند آنقدر مهارت دارند که سال بعد یک خرید بدتر انجام بدهند و باعث شوند ما همین جا بنویسیم صد رحمت به جونیور!
در حال به همزدن تیم
بعد از نمایش ناامیدکننده برابر استقلال، انتظار میرفت کالدرون قید استفاده از جونیور را در بازی با سپاهان بزند، اما سرمربی آرژانتینی سرخپوشان او را فیکس کرد و بیش از یک ساعت هم در زمین نگه داشت. نکته اینجاست که عملکرد ضعیف او درون زمین، کمکم فضای رختکن سرخپوشان را متشنج کرده است. هماکنون بازیکنان پرسپولیس عقیده دارند با حضور جونیور، تیمشان عملا 10نفره است. اگر دقت کنید سایر نفرات بعضا در طول مسابقه با این بازیکن بازی نمیکنند، چون به او اعتماد ندارند. در هر صورت باید دید اعتماد کالدرون به این برزیلی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؛ اعتمادی که اگر رنگ لجبازی بهخودش بگیرد، شاید تا مرز به هم ریختن تیم جلو برود.
کاش «بودی» میر!
در همینه زمینه :