
روستایی غوطهور در نفت و فقر
اهالی روستای «خویسه یک» میگویند شرکت نفت به تعهدات اجتماعی خود در برابر روستاها برای بهبود شرایط زندگی روستاییان عمل نمیکند

روستای «خویسه یک» از روستاهای بخش مرکزی شهرستان کارون در خوزستان است. با دیدن چاه نفت در کنار این روستا تصور میشود شرایط زندگی در آن باید بسیار خوب و مناسب باشد، اما واقعیت چیز دیگری است. به گزارش ایرنا، مسیر ورودی به روستای خویسهیک را به دلیل نداشتن تابلوی راهنما گم کردم، هیچ تابلویی نشانی این روستا را نشان نمیدهد.
یکی از اهالی روستا محل ورود به آن را به من نشان داد و پس از چند بار رفتن و برگشتن توانستم وارد روستا شوم. یک دکل حفاری نفت در کنار این روستا خودنمایی میکند. زندگی با شرایط بسیار نامناسب در روستای خویسه یک و محرومیتی که بیداد میکند در همسایگی چاه نفت دور از تصور است.
صنایع بزرگ از جمله شرکت نفت و پتروشیمی متعهد هستند که در مقابل استفاده از منابع استان و آلایندههایی که ایجاد میکنند، فعالیتهایی در راستای مسئولیت اجتماعی و رفع محرومیتها و مشکلات در استان انجام دهند که متاسفانه در انجام این مسئولیت تاکنون به خوبی عمل نکردهاند. این در حالی است که خوزستان خاستگاه صنایع بزرگی همچون نفت، پتروشیمی و فولاد است و انتظار میرود فقر و محرومیت اینگونه گریبانگیر روستاها و شهرهای این استان نباشد.
روستای خویسه یک با جمعیت 1200 نفر از سیل اخیر در خوزستان نیز در امان نماند و خسارت زیادی به مردم آن بهویژه در بخش کشاورزی وارد شد. اهالی این روستا میگویند که در زمان جاری شدن سیل ارتفاع آب در این منطقه به ۲ متر هم رسیده بود.
روستایی بدون خانه بهداشت
یکی از اهالی روستای محروم و سیلزده خویسهیک است که از وضعیت بهداشتی این منطقه بسیار گلایه دارد. «زهرا عبیات» میگوید: مردم این روستا از داشتن خانه بهداشت محرومند. باید کیلومترها راه را طی کنیم تا به یک روستای دیگر که خانه بهداشت دارد، برویم.
او میافزاید: پس از جاری شدن سیل در روستا، مردم وبهویژه کودکان درگیر بیماریهای متعددی از جمله اسهال، شپش، عفونت و بیماریهای پوستی شدند. هنوز هم برخی با این بیماریها درگیرند، اما به دلیل مسافت طولانی که باید برای مراجعه به یک خانه بهداشت در روستای دیگر طی کنند، تحمل میکنند و از رفتن به روستاهای دیگر منصرف میشوند.
این زن روستایی ادامه میدهد: شرکت نفت سالهاست در این منطقه فعالیت دارد و مردم این روستا انتظار دارند که در ازای بهرهای که میبرد، خدماتی را به مردم آن ارائه دهد. شرکت نفت توانایی راهاندازی یک خانه بهداشت را در این روستا دارد، اما این کار را انجام نمیدهد. او میگوید: متاسفانه در این روستا تنها یک مدرسه ابتدایی با یک معلم داریم و بسیاری از خانوادهها از ثبتنام فرزندان خود در مقطع متوسطه در روستاها و شهرهای دیگر به دلیل مسافت طولانی که باید طی شود، خودداری میکنند.
نتوانستیم محصولی بکاریم
«احمد هاشمی» یکی از کشاورزان ساکن در این روستاست که از بیکار شدن خود و بسیاری از کشاورزان این منطقه حرف میزند. او میگوید: شغل بیشتر مردم این روستا کشاورزی است. پس از جاری شدن سیل، زمینهای کشاورزی به طور کامل از بین رفت و امسال موفق به کشت هیچ محصولی نشدیم.
وی ادامه میدهد: نخلستانهای روستا دچار صدمات زیادی شدند و بسیاری از نخلها امسال شرایط مناسبی برای باردهی نداشتند. هاشمی بیان میکند: کشاورزان این روستا بیکار و خانوادههای آنها دچار مشکلات اقتصادی فراوانی شدهاند. اگر زمینهای کشاورزی این منطقه ساماندهی میشد، امکان کشت محصول را داشتیم.
نفت به تعهدات خود عمل نمیکند
صنایع بزرگی همچون نفت، پتروشیمی و فولاد و بسیاری از صنایع دیگر که در خوزستان فعالیت دارند، متعهد به ارائه برخی خدمات اجتماعی و رفاهی به مردم این استان هستند، اما در بسیاری از موارد شاهد شانه خالی کردن آنها از انجام این تعهدات هستیم.
اگر به تعداد صنایع بزرگ و کوچکی که در خوزستان فعالیت دارند خدماتی برای رفاه حال مردم ارائه میشد، شرایط برای زندگی در خوزستان بسیار بهتر از الان بود. رئیس شورای روستای خویسه یک در این رابطه اظهار میکند: یک چاه نفت در مجاورت روستا فعالیت دارد، اما با وجود سودآوری این منطقه و مضراتی که صنعت نفت برای مردم میتواند به همراه داشته باشد، هیچ خدماتی به روستا داده نمیشود و مردم آن در محرومیت مطلق هستند.
«عبدالعلی نواصر» میگوید: ما انتظار داریم جوانان این روستا در تاسیسات نفتی که در این منطقه فعالند، کار کنند، اما آنها استخدام نمیشوند. ما بارها به این موضوع اعتراض کرده، اما جوابی نگرفتهایم. او میافزاید: مردم روستا همچنین از نبود خانه بهداشت، مدرسه و شبکه تلفن همراه رنج میبرند. در این روستا، به دلیل نبود سرویس شبکه تلفن همراه، امکان استفاده از این سرویس وجود ندارد در حالی که اینها جزو خدمات اولیه هر شهروند است.
فشار مالی به اهالی خویسه
رئیس شورای روستای خویسه یک به خسارتی که سیل اخیر به زمینهای کشاورزی این روستا وارد کرده است، اشاره میکند و میگوید: سیل، علاوه بر وارد کردن خسارت به خانههای این روستا، زمینهای کشاورزی آن را هم که ۳۸۰ هکتار بود، از بین برد.
نواصر بیان میکند: شغل مردم این روستا کشاورزی است و امسال کشاورزان این منطقه با توجه به آسیبهایی که سیل به زمینهای کشاورزی آنها وارد کرد، امکان کشت نداشتند و همین موضوع فشار اقتصادی زیادی به مردم وارد کرده است. وی میافزاید: تعدادی از مردم این روستا پس از سیل دچار بیمارهای پوستی شدهاند و هنوز بسیاری از آنها درگیر این بیماریها هستند.
فقر و محرومیت؛ سهم ساکنان دیار نفت
فرماندار شهرستان کارون نیز در این خصوص بیان میکند: روستاهایی که جمعیت کمی دارند، اعتبارات چندانی برای رفع مشکلاتشان دریافت نمیکنند. در این میان، از شرکتها و صنایع بزرگ خوزستان انتظار میرود بر اساس تعهدی که در خصوص عمل به مسئولیتهای اجتماعی خود در استان دارند، برای بهبود وضعیت روستاها همکاری کنند.
«معصومه خنفری» با اشاره به اینکه مشارکت صنایع و شرکتها در کمک به رفع مشکلات در روستاهای خوزستان بسیار کم است، میگوید: خوزستان یک استان صنعتی است و نباید روستاهای آن از محرومیت و فقر رنج ببرند. وی به خرابی جاده دسترسی روستای خویسه یک هم اشاره میکند و میافزاید: جاده العقداء از منطقه کوتنواصر در این شهرستان آغاز می شود و از کنار روستای خویسه یک عبور میکند.
این جاده راه دسترسی اهالی این روستا به مناطق دیگر است که بر اثر عبور ماشینآلات شرکت نفت و حفاری، شرکتهای مرتبط با طرح مقابله با گرد و غبار و شرکت برق تخریب شده و هیچ شرکتی حاضر به بازسازی آن نیست. خنفری میگوید: هیچ سرویس مدرسهای حاضر به تردد در این جاده نیست و بسیاری از دانشآموزان این منطقه، به دلیل نداشتن سرویس، ترک تحصیل میکنند.
فرماندار کارون تاکید میکند: شرکتهای بزرگ و صنایع باید بستری برای رشد و پیشرفت مناطق مختلف استان باشند و مانع گسترش فقر شوند و در کنار استفاده از ظرفیتهای استان به مردم منطقه هم خدمترسانی کنند. وی میگوید: بسیاری از شرکتهای بزرگ و صنایعی که در مناطق روستایی فعالیت دارند، نیروی کار خود را از جوانان بومی منطقه تامین نمیکنند و بیشتر از استانهای دیگر نیرو میگیرند.