شورای ‌عالی جنگل پیگیر قتل‌عام بلوط‌ها در سی‌سخت

رئیس شورای ‌عالی جنگل‌ پس از قطع بیش از 10هزار اصله درخت بلوط عموما کهنسال، اعلام کرد که این شورا برای قطع درخت هیچ مجوزی صادر نکرده است.
به گزارش همشهری، پیمانکار پروژه تعریض جاده یاسوج به سی‌سخت به بهانه تعریض جاده‌ای کم‌تردد حدود 10هزار درخت بلوط را قلع و قمع کرد. این پروژه به بهانه افزایش ایمنی جاده اجرایی شد. درحالی‌که به اعتقاد کارشناسان و فعالان محیط‌زیست، با ایمن‌سازی‌ بخش‌هایی از جاده می‌شد از همین جاده کم‌تردد استفاده کرد. بخشی از این تخریب در پارک ملی دنا بوده که بالاترین حساسیت‌ را در مناطق چهارگانه دارد.
 جنگل‌های پارک ملی دنا یازدهمین ذخیره‌گاه زیست‌کره ایران است که گونه‌های در معرض خطر پلنگ و خرس، کل و بز در آن زندگی می‌کنند.  این منطقه به لحاظ گیاهان دارویی از مناطق بکر زمین به‌حساب می‌آید. در شرایطی که اقدامات حفاظتی از جنگل‌های بلوط برای جلوگیری از تبدیل درختان به زغال است، عملا پروژه‌هایی اجرا می‌شود که دست کمی از سوختن این درختان ندارد. به قول یکی از اهالی، پول به‌دست آمده از زغال درختانی که هزاران تن وزن دارند، کمتر از سود تعریض جاده نیست.
کامران پورمقدم، رئیس شورای‌عالی جنگل به ایسنا می‌گوید که شاخص‌های ارزیابی‌های زیست‌محیطی باید به‌روز شوند.
رئیس شورای‌عالی جنگل ضمن اشاره به اینکه این شورا برای قطع درختان 100ساله بلوط در یاسوج مجوزی صادر نکرده است، تأکید کرد: شاخص‌های ارزیابی‌های زیست‌محیطی باید به‌روز شوند.
رئیس شورای‌عالی جنگل، گفت: شورای‌عالی جنگل پیش از قطع درختان در جریان این موضوع نبوده و مجوزی هم برای آن صادر نکرده است اما هم‌اکنون با اداره منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد در تماس هستیم تا از جزئیات این موضوع اطلاع پیدا کنیم. 
هر از گاهی اخباری مبنی بر آسیب رساندن به پوشش گیاهی و درختان در پی اجرای پروژه‌های عمرانی منتشر می‌شود. درست است که پروژه‌های عمرانی موظف به انجام ارزیابی‌ زیست‌محیطی هستند اما ما باید در شاخص‌های ارزیابی‌های زیست‌محیطی خود تجدیدنظر و آنها را به‌روز کنیم. پورمقدم،  ادامه داد: ارزیابی‌های زیست‌محیطی زمانی منطبق با ارزش‌های منابع طبیعی است که کارکردهای واقعی و غیراقتصادی محیط‌زیست و منابع طبیعی مشخص شود و ارزیابی‌ها براساس این کارکردها صورت گیرد. به گفته رئیس شورای‌عالی جنگل، شاخص‌های فعلی ارزیابی‌های زیست‌محیطی زمانی که در مقایسه با هزینه و فایده پروژه‌های عمرانی قرار می‌گیرند، نمی‌توانند مانع اجرای این پروژه‌ها شوند.