میخی بر تابوت مانشافت

علیرضا مجمع

راه دیگری نمانده است. یوگی لو قهرمان جهان است ولی باید با فوتبال آلمان خداحافظی کند. خون تازه باید به رگ مانشافت تزریق شود. یوگی کار خودش را کرد اما فدراسیون آلمان نه. در تمام این سال‌ها به جز زپ هربرگر که در سال‌های جنگ و نکبت آلمان، 32سال سرمربی تیم ملی آلمان بود و معجزه برن بدون شک حاصل تفکر اوست، یواخیم لو طولانی‌ترین سرمربی مانشافت در تاریخ فوتبال است. آلمان‌ها عادت داشتند هر مربی برایشان دست‌کم یک قهرمانی بیاورد و در اوج از فوتبالشان خداحافظی کند. در سال‌های پس از ستاره سوم در دهه تاریک 90بعد از رفتن فرانس بکن باوئر هم، برتی فوگتس با همه ضعف دانش‌اش در مربیگری یک قهرمانی اروپا در ویمبلی برای آلمان‌ها آورد و 2 سال بعد در جام جهانی مقابل کرواسی بلاژویچ تحقیر شد و نیمکت را تحویل اریش ریبک داد. بعد از زپ‌هربرگر، هلموت شون در سال 1964روی نیمکت نشست و یک نایب قهرمانی جهان، یک سومی جهان و یک قهرمانی جهان به مانشافت داد. یوپ دروال پس از او، یک قهرمانی اروپا(1980) و یک نایب قهرمانی جهان، بکن باوئر یک نایب قهرمانی و یک قهرمانی جهان برای آلمان آورد.اریش ریبک قطعا ضعیف‌ترین تاریخ فوتبال آلمان است؛ بدون هیچ عنوانی. در قرن جدید هم رودی فولر با یک نایب قهرمانی جهان پشت سر یوگی لو قرار دارد. خرق عادت فوتبال آلمان اما الان دارد بدجوری کار دستشان می‌دهد. عادت فوتبال آلمانی بعد از زپ‌هربرگر با مربیانی که بیشترینشان 12سال روی نیمکتشان نشسته بود، جور درمی‌آمد. هلموت شون (۱۹۶۴تا ۱۹۷۸)، یوپ دروال (۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴)، فرانس بکن‌باوئر (۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰)، برتی فوگتس (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸)، اریش ریبک (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰)، رودی فولر (۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴) و یورگن کلینزمن (۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶). یوگی لو بعد از کلینزمن سرمربی تیم ملی آلمان شد و تا الان به نیمکت مانشافت میخ شده است. منطقا زمانی این اتفاق می‌افتد که مربی با ایده تازه تیم را شاداب نگه دارد و تنوع تاکتیک‌های تیمی را چنان با بازیکنانش عجین کند که هر بازی با توجه به فضای آن بازی طراحی متفاوتی داشته باشد. بزرگ‌ترین کاری که لو بعد از فاجعه جام جهانی روسیه در تیم ملی آلمان انجام داد، بیرون گذاشتن پا به سن گذاشته‌ها بود که البته بعید است این کار را هم از سر رضایت و ایده‌های نو انجام داده باشد. رسانه‌های آلمانی بعد از جام جهانی و نتایج ضعیف در لیگ ملت‌ها احتمالا او را مجبور به این کار کرده است. وگرنه واجب‌ترین بازیکنی که باید بیرون گذاشته می‌شد مانوئل نویر مغرور است که مارک آندره ترشتگن دارد پشت سرش تلف می‌شود. الان با باخت تحقیرآمیز پریشب مقابل هلند شاداب و متحول شده بهترین راهی که مقابل پای لو قرار دارد استعفا از سمت سرمربیگری تیم ملی آلمان بعد از 14سال است. او اگر عاقل باشد این خرق عادت را از این کش‌دارتر نمی‌کند و فضا را به یک نگاه تروتازه‌تر می‌سپارد. البته اگر عاقل باشد!