یادداشت
حامل پیام‌های محیط‌زیستی در محرم باشیم
عباس محمدی/فعال محیط‌زیست- دیده‌بان کوهستان
آیین‌های سوگواری در ماه محرم، گذشته از آنکه فلسفه اصلی‌اش نکوداشت مقام امام‌حسین(ع) و یاران او است، برای ما ایرانیان یک «میراث ملی» با جنبه‌های گوناگون هم هست. در این میراث، ویژگی‌هایی که درنظر همگان شایسته و نیکو به شمار می‌رود، بازتعریف و ترویج می‌شود.
برای مثال، در این سامانه اعتقادی، حق‌جویی (که با ایستادگی حسین(ع) در برابر حاکم ستمگر تعریف می‌شود)، وفاداری (چنان‌که یاران حسین به او روا داشتند)، بخشش (چنان‌که در دادن خوراک به دیگران نمود می‌یابد)، ارج نهادن به آب (چنان‌که در وصف ابوالفضل(ع) توصیف می‌شود) و شجاعت در رویارویی با قدرتمندان (چنان‌که در خطبه‌های زینب(س) تجلی یافته) و... به‌عنوان ارزش، بیان می‌شود.
یکی از دیگر ارزش‌هایی که در اعتقادات ما بارها بر آن تأکید شده، پاکیزگی است. شوربختانه اما، پاره‌ای رفتارها، ناقض این اعتقاد به شمار می‌رود که ریخت‌وپاش ظرف‌های دورانداختنی نذری‌ها از نمودهای اینگونه رفتار مغایر با ارزش‌های ناب فرهنگی است.
بیاییم در مراسم تاسوعا - عاشورا، اربعین و... با رعایت چند اصل ساده، مروج ارزش‌هایی چون پاکیزگی محیط‌زیست هم باشیم که ریشه در تاریخ و فرهنگ ما دارد، اما به‌نظر می‌رسد که گاه از آنها غفلت می‌شود.
از دادن و گرفتن ظرف‌های یک‌بارمصرف تا حد امکان، خودداری کنیم.
ظرف‌های پلاستیکی را جداگانه جمع کنیم تا به بازیافت برسند.
از رهاکردن هرگونه پسماند در کوی و خیابان خودداری کنیم.
در مصرف آب ، برق و گاز صرفه‌جویی کنیم.
از ذبح دام در کوی و خیابان خودداری کنیم تا هم به بهداشت خودمان آسیبی نرسانیم و هم احساسات دیگران (به‌ویژه بچه‌ها) را جریحه‌دار نکنیم.
با دیگران، درباره این مسائل گفت‌وگو کنیم.
