باز ماله را بردار هوادار!
در مورد علیرضا بیرانوند که بزرگ می‌شود، اما رشد نمی‌کند
رسول بهروش
ظاهرا باخت به تراکتور، تنها تلفات پرسپولیس در تبریز نبوده است. حالا چند روز بعد از آن شکست خفیف، قطعه فیلمی از علیرضا بیرانوند منتشر شده که او را در حال ارتکاب به رفتاری ناشایست در مقابل سکوی هواداران تراکتور نشان می‌دهد. ظاهرا بیرو که در حال خروج از زمین بوده، از برخی شعارهای نامناسب به ستوه آمده و با دست علامت‌هایی داده که حالا ممکن است برای خودش و پرسپولیس حسابی گران تمام شود. موضوع ساده است. در ورزشگاه به بیرانوند فحاشی شده و او از کوره در رفته، اما آیا یک بازیکن ملی بعد از این همه سال تجربه، نباید بلد باشد با چنین شرایطی چطور کنار بیاید؟ آیا همه ستاره‌های فوتبال دنیا که از یک استادیوم پر از جمعیت فحش می‌خورند، باید همین کارها را انجام بدهند؟ پرسپولیس فقط 2بازی تا داربی تهران فاصله دارد؛ اگر بیرانوند محروم شود و حضور در مهم‌ترین مسابقه نیم‌فصل اول را از دست بدهد، چه‌کسی پاسخگوی زیان سرخپوشان خواهد بود؟
مورد علیرضا بیرانوند مورد عجیبی است؛ او در این سال‌ها بزرگ شده، اما انگار «رشد» نکرده است. ستاره خودساخته فوتبال ایران و فاتح رشک‌برانگیز دوئل‌های تک‌به‌تک با رونالدو و ژاوی، همچنان در برخی رفتارهای اجتماعی‌اش به‌شدت آماتور و نابالغ به‌نظر می‌رسد. در یک سال گذشته این چندمین بار است که او با رفتار و گفتار نابجا برای پرسپولیس هزینه می‌تراشد. داستان رد و بدل‌کردن پیام‌های دستی عاشقانه(!) با استنلی کی‌روش از یک سو و قصه برخورد زشت با آن مأمور پلیس در حاشیه بازی با پارس‌جنوبی جم از سوی دیگر باعث شد سرخ‌ها به حاشیه رانده شوند و هواداران هم نگران محرومیت احتمالی بیرو در حساس‌ترین مقطع فصل باشند. همین اواخر اظهارنظر عجیب بیرانوند در مورد اینکه «برخی بازیکنان پرسپولیس بیش از 7 میلیارد تومان می‌گیرند» حاشیه‌ای دیگر ساخت؛ آن هم برای تیمی که بعد از تحولات پیاپی، بیش از هر زمان دیگری نیاز به آرامش داشت. حالا هم داستان این ویدئوی تبریز پیش آمده؛ قصه‌ای که شاید داربی را از بیرانوند بگیرد و اگر هم نگیرد، چوب‌خط او را سیاه‌تر از قبل می‌کند. روشن نیست بیرانوند با این روحیه شکننده و آماتور، در کدام «اروپا» قصد بازی دارد که با شوی پیشنهادهایش دمار از روزگار مردم در آورده اما کاش بخشی از استعداد و مهارت فنی او در رفتارهای اجتماعی‌اش هم حلول می‌کرد.
اما مهم‌ترین نکته؛ در آنچه بر بیرانوند و امثال او می‌گذرد، نقش مخرب حمایت‌های کورکورانه هواداران ایرانی را هم نباید نادیده گرفت؛ هواداری که آماده است ماله به‌دست بگیرد و هر سوءرفتاری از سوی بازیکنان خودی را موجه جلوه بدهد، به‌خصوص در سال‌های اخیر و با گسترش فضای وحشی مجازی، حجم این ماله‌کشی‌ها چنان افزایش پیدا کرده که عملا کسی جرأت انتقاد از این سوگلی‌ها را ندارد. شرایط طوری است که انگار هر بازیکنی لباس تیم ما را بپوشد، هر کاری دلش بخواهد می‌تواند انجام بدهد. جیک هم بزنید، در متمدنانه‌ترین حالت ممکن یک مثال مشابه از تیم حریف می‌آورند و اشتباه بازیکن خودی را با خطای بازیکن رقیب بی‌حساب می‌کنند. همین دوستی‌های خاله خرسه است که بسیاری از بازیکنان ایرانی را عملا از کنترل خارج کرده؛ آن‌قدر که شما حتی از یک بازیکن لیست امید پرسپولیس یا استقلال هم نمی‌توانی آزادانه انتقاد کنی. در اروپا اگر بازیکنی با این قبیل رفتارها به تیمش هزینه تحمیل کند، نخستین برخورد را هواداران خودی با او می‌کنند. هوادار ایرانی اما حکم پدر و مادری ناشی را دارد که با توهم محبت و دلسوزی، همه گندکاری‌های بچه را لاپوشانی می‌کند و البته خبر ندارد که در حقیقت ریشه خودش و اولادش را می‌کند. بفرمایید از بیرو حمایت کنید و باز منتقد را به فحش بکشید. تا دسته گل بعدی، فاصله زیادی نداریم!
