نمایشگاه‌ملی صنایع‌دستی بدون اطلاع‌رسانی

اصطلاحات ایرانی روایتی عمیق از تحولات جامعه ایران است. اصطلاح «مگس‌‌پرانی» را حتما شنیده‌اید؛ اصطلاحی که در ادبیات بازاری به‌معنای رکود کامل کسب‌وکار است. این اصطلاح را حالا می‌توان به سی‌ودومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی ایران که از روز دوشنبه در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برپا شده است، تسری داد.
هنرمندان صنایع‌دستی کشور از روز دوشنبه تا همین لحظه که شما در حال خواندن این گزارش هستید در حال «مگس‌پرانی» در نمایشگاهی هستند که تا شب برگزاری، هیچ تبلیغاتی برای برپایی آن در رسانه‌ها و حتی سطح شهر نشد و حالا آنقدر سوت و کور است که صدای شرکت‌کنندگان در این نمایشگاه درآمده است.
سعید سالکی، هنرمند سفالگر حاضر در این نمایشگاه به همشهری می‌گوید: این نمایشگاه افتضاح است و در مقایسه با نمایشگاه سال قبل که آنقدر شلوغ بود که هنرمندان صنایع‌دستی فرصت کار دیگری را نداشتند، چنان خلوت و راکد است که هنرمندان انتظار این وضعیت را ندارند. به گفته او، نمایشگاه صنایع‌دستی که اکنون در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران در حال برگزاری است، خلوت و بدون مشتری است.
مردم از نمایشگاه ملی صنایع‌دستی این دوره که در شب برگزاری آن اطلاع‌رسانی‌اش آغاز شد، بی‌خبرند و به همین دلیل کریدورهای واقع در سالن‌های این نمایشگاه کاملا خالی از مشتری است.
هر سال فضای بیرونی نمایشگاه صنایع‌دستی کشور به اجاره سیاه‌چادرهایی درمی‌آمد که بیرون از سالن‌ها به فروش غذاهای محلی به بازدیدکنندگان نمایشگاه می‌پرداختند اما امسال تعداد آنها هم کمتر شده است.
هنوز مشخص نیست دلیل برپایی ناگهانی و بدون اطلاع قبلی سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی صنایع‌دستی کشور چه بوده؟ 
تولیدکنندگان و هنرمندان صنایع‌دستی کشور به ازای هر 12متر غرفه اجاره داده شده به آنها مبلغی بیش از 2میلیون تومان پرداخت کرده‌اند و این در حالی است که هیچ استقبالی از این نمایشگاه صورت نگرفته تا آنها بتوانند هزینه اجاره غرفه‌های خود را به‌دست آورند.
سعید سالکی، هنرمند صنایع‌دستی به همشهری می‌گوید: سال قبل گردشگران خارجی زیادی علاوه بر استقبال بالای شهروندان از این نمایشگاه برای خرید به محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی آمدند؛ درحالی‌که امسال حتی یک خارجی هم در نمایشگاه حضور نداشت.
به گفته او، نبود تبلیغات در مورد برپایی نمایشگاه ملی صنایع‌دستی از یک‌ماه پیش از برگزاری این نمایشگاه تأثیر زیادی بر عدم‌استقبال عمومی مردم از این رویداد ملی داشت. برخی هنرمندان صنایع‌دستی کشور که در سی‌ودومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی حاضر شده‌اند متأسفانه به‌دلیل ترس از حذف شدن از نمایشگاه‌های بعدی به‌دلیل انتقاد به این رویداد نمایشگاهی حاضر به درج نام خود در گفت‌وگو با همشهری نیستند. یک هنرمند مصنوعات ابریشمی که در این نمایشگاه حاضر شده به شرط حفظ نام خود به همشهری گفته است: تنها 2سالن 8و 9شیک شده‌اند و هنرمندان دیگر را در سالن‌های فرعی جای داده‌اند؛ برای همین بازدیدکنندگان به‌دلیل گرانی محصولات ارائه شده در این 2 سالن ترجیح می‌دهند خرید نکنند. 
به گفته او، در سال‌های قبل که شرکت‌کنندگان غرفه‌های معمولی داشتند، فروش کالاهای صنایع‌دستی بسیار بیشتر از آن چیزی بود که در نمایشگاه این دوره وجود دارد.
او همچنین از حضور دلال‌ها در نمایشگاه ملی صنایع‌دستی خبر می‌‌دهد که کالاهای صنایع‌دستی را با قیمت بسیار ارزان از هنرمندان تولیدکننده خریداری کرده، ولی در غرفه‌هایی که اجاره کرده‌اند همان کالاها را چند برابر گران‌تر به بازدیدکنندگان می‌فروشند که دود این کار تنها به چشم تولیدکنندگان واقعی صنایع‌دستی کشور می‌رود.