جایی برای پیرمردها نیست

برخی ستارگان فوتبال مجبور شده‌اند در یکی، دو سال اخیر به لیگ‌های متروکه یا باشگاه‌های درجه چندم نقل‌مکان کنند. همه مثل گودین آنقدر خوب نیستند که در سن‌وسال بالا باز هم خواهان داشته باشند. گودین به‌عنوان بازیکن آزاد اتلتیکو را ترک کرد و به اینتر رفت. یا مثل جیمز میلنر زحمتکش که در این سن هنوز هم می‌تواند یکی از ارکان و آچارفرانسه قهرمان اروپا، لیورپول باشد یا شبیه بوفون محبوب که در 41سالگی هم در یوونتوس جایگاهی دارد و می‌تواند بعد از یک فصل حضور ناموفق در پاری‌سن‌ژرمن به‌عنوان دروازه‌بان دوم به باشگاه خودش برگردد. بقیه ستاره‌های پابه‌سن‌گذاشته به‌نوعی هبوط کرده‌اند یا مثل آرین روبن فوتبال را کنار گذاشته‌اند.
  دانیله ده‌روسی، اسطوره آاس‌رم و یکی از معدود سمبل‌های وفاداری به یک باشگاه، سرانجام مجبور شد پیراهن تیمی غیر از رم را بر تن کند. او به‌خاطر بی‌مهری مسئولان باشگاه ایتالیایی و برای آنکه روزی روبه‌روی تیم محبوبش قرار نگیرد، پیشنهادهای خود را در سریA نادیده گرفت و به بوکاجونیورز پیوست. ده‌روسی در این تیم محبوب آرژانتینی با دیگر ستاره دیپورت شده از اروپا یعنی کارلوس ته‌وس همبازی است. او در بازی اولش برای بوکا موفق به گلزنی شد اما تیمش 1-2 باخت.
 دنی آلوز که پرجام‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال است، می‌توانست در منچسترسیتی یا آرسنال یا حتی بارسلونا بازی کند. او که قراردادش با پاری‌سن‌ژرمن تمام‌شده بود، به‌عنوان بازیکن آزاد می‌توانست به سیتی برود و دست‌کم دو، سه جام دیگر در 2 فصل آخر فوتبالش به چنگ بیاورد و رکوردش را بهتر کند اما آلوز ترجیح داد بعد از سال‌ها به برزیل برگردد. او هفته گذشته برای سائوپائولو گل زد.
 خوان فران، مدافع راست اسپانیایی اتلتیکو مادرید هم به‌عنوان بازیکن آزاد به سائوپائولو رفت. باشگاه برزیلی در فصل نقل‌وانتقالات تابستانی 2 مدافع راست مشهور را خرید؛ آلوز و فران.
  فرانک ریبری در 36سالگی موفق شد قراردادی دو ساله با فیورنتینا منعقد کند. قرارداد قبلی‌اش با بایرن به پایان رسیده بود و حالا او با دستمزد سالی 4میلیون پوند در فلورانس حضور خواهد داشت. او ابراز امیدواری کرده که مثل توتی بتواند تا 40سالگی بازی کند.
  ماریو بالوتلی چندین فصل است دیگر در سطح اول فوتبال اروپا حضور ندارد؛ هر چند با سرمربیگری مانچینی در تیم ملی ایتالیا، او بار دیگر به ستاره آتزوری تبدیل شده است. سوپرماریوی سابق فصل قبل از نیس به مارسی رفت اما چندان موفق نبود. او حالا به سریA برگشته اما در تیم کوچک و جمع‌وجور برشا عضویت دارد.
 بن‌عطیه، مدافع سابق رم و بایرن و یوونتوس می‌توانست در تیم بزرگ دیگری به بازی ادامه دهد اما مدافع مراکشی ترجیح داد در سال‌های آخر فوتبالش به‌قول خودش در کشوری اسلامی زندگی کند تا بچه‌هایش در فرهنگ غربی بزرگ نشوند. او حالا در همین همسایگی ما در باشگاه الدحیل قطر بازی می‌کند.
 گری کیهیل با دل‌شکستگی از چلسی رفت. ساری با او برخورد خوبی نداشت و حتی در بازی خداحافظی‌اش فقط چند دقیقه به کاپیتان بازی داد. کیهیل حالا با 61بازی ملی چاره‌ای جز بازی در باشگاه کوچک‌تر کریستال‌پالاس که البته فصل قبل یکی از پدیده‌های لیگ بود، ندارد.
 کوشیلنی چندین سال بدون حاشیه بازی کرد و سمبل اخلاق برای توپچی‌ها بود اما یک مصدومیت بدموقع او را از جام‌جهانی2018 و قهرمانی فرانسه دور کرد. کوشیلنی بعد از طی کردن دوران مصدومیت شرایط روحی خوبی نداشت و با آرسنال هم به مشکل خورد؛ تا جایی که در تمرینات پیش‌فصل او را وادار به تمرین با تیم جوانان باشگاه کردند. کاپیتان آرسنال حالا به بوردو در کشور خودش رفته است.
 فلیپه لوییس، مدافع چپ ملی‌پوش برزیلی اتلتیکو بعد از 
2 مقطع چهار ساله بازی در این تیم مادریدی جای خود را به یک مدافع برزیلی دیگر به نام لودی داد و خودش از فلامینگو در سرزمین مادری سر درآورد.
  آنتونیو والنسیا هم که در مسابقات زیادی بازوبند کاپیتانی منچستر را به بازو می‌بست، سرانجام اولدترافورد را ترک کرد و به کشورش برگشت تا در تیم ال‌دی‌یو کیتو بازی کند. مدافع اکوادوری 14سال در اروپا بازی کرده بود؛ ازجمله یک دهه کامل عضویت در من‌یونایتد.
  دنی ولبک که قرار بود ستاره منچستر و آرسنال باشد از واتفورد گمنام سر درآورده و این درحالی است که او تنها 28سال دارد اما شبیه یک ستاره مسن فراموش شده است.
  وین رونی که پریروز در بازی با نیویورک از زمین اخراج شد گویا قرار است از آمریکا و تیم دی‌سی‌یونایتد به انگلیس برگردد اما نه به لیگ برتر. او از داربی‌کاونتی در چمپیونشیپ که یک دسته پایین‌تر از لیگ برتر است پیشنهاد دارد تا به‌عنوان بازیکن و کمک‌مربی کارش را در این تیم آغاز کند.
  ونسان کمپانی، کاپیتان منچسترسیتی هم از این تیم رفت تا نخستین تجربه ‌خود را به‌عنوان بازیکن/ مربی در فوتبال کشور خودش یعنی ژوپیترلیگ بلژیک به‌دست آورد. اما نتایج او در4 هفته اول به‌قدری بد بود که مسئولان باشگاه اندرلخت او را از سمت سرمربیگری برکنار کردند. کمپانی حالا تنها یک بازیکن در این تیم است.
  اینیستا 2 سالی هست که در ویسل کوبه ژاپن در کنار پودولسکی بازی می‌کند. او هم مثل ژاوی که سال‌های آخر فوتبالش را دور از نوکمپ سپری کرد، از بارسلونا دور شده است.
  دنیل استاریج، مهاجم سابق لیورپول بعد از یک فصل بازی قرضی در وست‌بروم فوتبال انگلیس را ترک کرد و به یک تیم ترک پیوست. او حالا همبازی مجید حسینی در ترابزون‌اسپور ترکیه است. او نخستین و آخرین ستاره‌ای نیست که در سال‌های آخر فوتبال‌شان یا پیش از رسیدن به شهرت به ترکیه رفته‌اند؛ ستاره‌هایی نظیر ریبری، آنلکا، دی‌بوئر، پودولسکی، واریو گومز، وزلس اسنایدر، دروگبا، فان‌پرسی، رایان بابال، سمیر نصری، اتوئو و... نیز همین راه را پیموده‌اند.