آنها عصبانی هستند

رضا حسینی/ خبرنگار

«سابربیکان» جدیدترین فیلم جورج کلونی در مقام کارگردان، یک کمدی سیاه آمریکایی‌است که جز کلونی، 3نویسنده بزرگ دیگر هم در نگارش فیلمنامه‌اش سهیم بوده‌اند: جوئل و ایتن کوئن و گرنت هِسلاو؛ به‌علاوه، فیلم برداشت آزادی‌است از اتفاقی که در سال1957 در شهر لِوی‌تاون ایالت پنسیلوانیا روی داد و در آن یک خانواده سیاهپوست پا به محله‌ای گذاشتند که پیش از آنها، همه ساکنانش سفیدپوست بودند و این موضوع به آزارها و خشونت‌های نژادپرستانه علیه این خانواده انجامید.

جورج کلونی اعترافات ذهن خطرناک آقای فیلمساز

جورج تیموتی کلونی (متولد 6می 1961) بازیگر، کارگردان، تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس، فعال و تاجر، تا امروز 3جایزه گلدن‌گلوب برای بازی‌هایش و 2جایزه اسکار ـ یکی برای بازی در «سیریانا» (2006) و دیگری برای مشارکت در تولید «آرگو» (2012) ـ کسب کرده است. می‌دانید که جورج کلونی درام‌های اجتماعی‌ـ ‌سیاسی‌ـ انتقادی تحسین‌شده‌ای مانند «شب به‌خیر، و موفق باشید» (2005) و نمونه کمتر قدردیده‌ای نظیر «نیمه‌ماه مارس» (2011) را در کارنامه دارد اما جالب است که جوایز اسکارش را برای فیلم‌هایی گرفته که منافع سیاسی کشور آمریکا را در بازه‌های زمانی خاص دنبال می‌کرده‌اند؛ به عبارت دیگر، هر جا کلونی دست به انتقاد از جامعه آمریکا و سیاستمدارانش زده است، چندان مورد توجه قرار نگرفته و هر بار که با آنها همراه شده، مورد توجه اسکار قرار گرفته است. البته سابربیکان با وجود 4فیلمنامه‌نویس توانمندش بیشتر حکم مثلی را پیدا کرده است که تعدد آشپزها و ازدست‌رفتن آش را گوشزد می‌کند؛ با وجود این، تجربه نشان داده است که اگر فیلم متفاوتی هم از کار درمی‌آمد به خاطر لحن تندوتیزش و دیدگاه سیاهش چندان شانسی برای دیده‌شدن نداشت. به هر حال جورج کلونی که نخستین فیلمش را در سال2002 با عنوان «اعترافات یک ذهن خطرناک» ساخت، تنها فردی‌است که در تاریخ جوایز اسکار در 6رشته متفاوت، نامزد دریافت تندیس طلایی شده است.

 نا امید کننده گیشه جواب نداد

سابربیکان نخستین نمایش جهانی‌اش را در هفتادوچهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در دوم سپتامبر2017 تجربه کرد و جوایز بنیاد میمو روتلا و فرانکا سوتزانی را به‌ترتیب برای جورج کلونی و جولین مور به ارمغان آورد. پس از آن هم فیلم در جشنواره بین‌المللی تورنتو2017 روی پرده رفت اما به محض اکرانش در اواخر ‌ماه اکتبر در ایالات متحده با نقدهای منفی هم روبه‌رو شد که فیلم را با وجود استعدادهایی که در شکل‌گیری آن سهم داشتند، اثری ناامیدکننده توصیف کردند. با این وجود، منتقدان پیشکسوت و سرشناسی مانند اوئن گلیبرمن (ورایتی) و پیتر تراورس (رولینگ استون) نقدهای مثبتی بر فیلم نوشته‌اند و منتقدان نشریه‌هایی چون فیلم استیج، پلی‌لیست و اسکرین اینترنشنال هم نظر مثبتی درباره جدیدترین فیلم کلونی کارگردان دارند.  سابربیکان در گیشه هم شکست خورد و با وجود بودجه 25میلیونی‌اش، فقط 10میلیون دلار فروخت. به هر حال امتیاز میانگین فیلم در سایت‌های جمع‌آوری آرای منتقدان «متاکریتیک» و «راتن تومیتوز» به‌ ترتیب 42 از 100 (بر اساس 49نقد) و 49 از 100 (بر اساس 222نقد) است. توافق عمومی در راتن تومیتوز بر این است که سابربیکان، تجربه‌ای ناامیدکننده در کارنامه کلونی کارگردان است که قصد داشته به ترکیبی از هجو اجتماعی، تفسیر و انتقاد از نژادپرستی و روایت معمای یک قتل برسد اما ملغمه‌ای از این سه به‌وجود آمده است که قابل‌قبول نیست. متوسط نظر عموم تماشاگران هم در «سینماسکور» -D است.

اولین‌ها و دومین‌ها از تجربه‌های شخصی تا زیان عمومی!

جورج کلونی پس از بازی در 4فیلم از برادران کوئن، برای نخستین بار سابربیکان را بر اساس فیلمنامه‌ای از آنها کارگردانی کرد. علاوه بر این، سابربیکان نخستین فیلمی‌است که کلونی آن را کارگردانی کرده ولی هیچ نقشی را در آن ایفا نکرده است. این فیلم در میان آثاری که کمپانی پارامونت تا امروز در بیش از 2هزار سالن سینما اکران کرده، پایین‌ترین رقم فروش افتتاحیه را کسب کرده است! در ضمن، این دومین فیلمی‌است که در سال2017 روی پرده رفته و در آن جولین مور در قالب 2شخصیت بازی کرده است؛ فیلم اول، «شگفت‌زده» به کارگردانی تاد هِینز است که بارها از مور به‌عنوان بازیگر اصلی فیلم‌هایش بهره برده است.

 بازماندگان   نرسیده‌ها و حذف‌شده‌های بامزه!

وودی هارِلسِن به ‌خاطر تداخل برنامه‌هایش، از بازی در این فیلم بازماند اما جاش برولین در نقش یک مربی بیسبال در فیلم، بازی کرد؛ اگرچه صحنه‌هایش پس از یک نمایش آزمایشی، از فیلم حذف شد. کلونی اعتراف کرد که صحنه‌های بازی برولین از تنش فیلم می‌کاسته‌اند اما به خاطر حذف بازی برولین از نسخه نهایی ناراحت شده چون فکر می‌کرده صحنه‌های حضور او، بامزه‌ترین نمونه‌ها را در کل فیلم رقم زده‌اند.

 نورمن لیر    یک حرفه‌ای که غافلگیر شد!

کلونی، فیلم را برای نویسنده و تهیه‌کننده مشهور تلویزیون، نورمن لیر به نمایش گذاشت؛ کسی که با چنین پروژه‌هایی که به مضامین بحث‌انگیز و جنجالی می‌پردازند بیگانه نیست و خودش مجموعه‌هایی چون «همه در خانواده» را در کارنامه دارد؛ با وجود این، لیر پس از تماشای فیلم به کلونی گفت: «این عصبانی‌ترین فیلمی‌است که تا امروز تماشا کرده‌ام».