دریچه
میراث مشهور و میراث‌خواران حق‌ناشناس
مهدی نمازی/ شاعر
چندی پیش در خبرها آمده بود که در جشنواره موسیقی فجر، میلاد درخشانی به‌خاطر آلبوم «حرف بزن» به‌عنوان بهترین آهنگساز موسیقی تلفیقی برگزیده شده است.
چندی پیش‌تر، من که اهل موسیقی تلفیقی و پاپ و هر چه از آن دست است، نیستم به صورت کاملا تصادفی اثری موسیقایی را شنیدم که شنیدنش موجب شد از شگفتی بر جایم میخکوب شوم؛ چراکه خواننده محترم در آن اثر در حال خواندن غزلی از کتاب چاپ شده اینجانب با نام «اینجا هوا به میل تو تغییر می‌کند» بود! من که تا پیش از آن روحم نیز از آن اثر و اینکه غزل من توسط خواننده‌ای خوانده شده است بی‌خبر بود با پرس‌وجویی دریافتم که آن آلبوم همان اثر فوق‌الذکر، یعنی آلبوم «حرف بزن» است! با شرکت پخش‌کننده اثر تماس گرفتم و قرار شد با هماهنگی ایشان جناب درخشانی با من تماس بگیرد.
پس از تماس وی از او خواستم حال که بدون هیچ اجازه و مجوزی اثر مرا خوانده؛ طی نشستی در خصوص این موضوع با هم سخن بگوییم اما با کمال تأسف و تعجب به ملاقات حضوری تن نداد و کار خویش را لطفی عمیم در حق من و موجب شهرت من دانست و پذیرش قرار ملاقات را موقوف بر رضایت من از این لطف بی‌حد و حصر کرد! طرفه‌تر آنکه در پاسخ به اعتراض من که چرا در برخی مواضع شعر را با خطای وزن خوانده‌اید، ناهماهنگی شعر با آهنگ و موسیقی را بهانه کرد! ..... این تمام ماجرا بود اما ماجرای تلخ و غم‌انگیز موسیقی این مرز و بوم همچنان ادامه دارد. آیا نباید بر لاشه نیمه جان این هنر، که میراث خالدی‌ها و بنان‌ها و تجویدی‌هاست، گریست که متولیانش نه حرمت امامزاده را نگه می‌دارند نه اندک اشرافی بر شعر دارند و نه حتی به خویش زحمت می‌دهند که مجوزی حداقلی برای خواندن شعر شاعر از وی بگیرند؟ گشته‌ست باشگونه همه رسم‌های خلق زین عالم نبهره و گردون بی‌وفا
عبدالواسع جبلی
نام کتاب: اینجا هوا به میل تو تغییر می‌کند مولف: مهدی نمازی انتشارات نیماژ، 1393 نام آلبوم: حرف بزن نام قطعه: به هیچ سو
