اولین عکس درتاریخ علم از در هم تنیدگی کوانتومی
برای نخستین بار در تاریخ علم جهان، دانشمندان موفق به ثبت یک تصویر از درهم تنیدگی کوانتومی (Quantum entanglement) شدهاند.
در هم تنیدگی کوانتومی یک پدیده قدیمی و رازآلود با این معناست که برخی ذرات، مثل ذرات فوتونها و الکترونها، میتوانند «یکبار» بر یکدیگر اثر متقابل بگذارند ولی همچنان حتی پس از جدایی، کیفیتهایی نظیر چرخش یا قطبی شدگیشان مشترک باشد و با تغییر حالت یکی، دیگری نیز تغییر کند.
براساس مقالهای که در نشریه Scientific advances منتشر شده دانشمندان دانشگاه گلاسکو توانستهاند برای نخستین بار عکسی از درهم تنیدگی کوانتومی بل را ثبت کنند. این عکس 2 فوتون نوری را نشان میدهد که جدا از فاصلهای که از هم دارند، برای لحظاتی با یکدیگر تعامل میکنند و ویژگیهای فیزیکیشان را به اشتراک میگذارند.
در دنیای مکانیک کوانتوم، یک جفت نزدیک میتوانند به 2 قسمت تقسیم شده و به مقدار قابل توجهی از یکدیگر دور شوند، اما همچنان به طرز عجیبی با یکدیگر درهم تنیده باشند. این ماجرا آن قدر معماگونه است که آلبرت اینشتین هم آن را مرموز دانسته توصیف کرده است.
برای ثبت این عکس تاریخی یک جفت فوتون از یک لیزر پرتاب شدند و پس از جدا شدن، مسیرهای بسیار متفاوتی را طی کردند و سپس به وسیله یک دوربین مخصوص از آنها عکس گرفته شد. عکسهای گرفته شده بهطور پیوسته فوتونها را در حالتی نشان میداد که انگار متصل بودند و با تقلید از یکدیگر، یک حلقه تشکیل میدادند. باید بدانید که این پدیده صرفنظر از فاصله واقعی میان ذرات اتفاق میافتد.
در مکانیک کوانتومی، درهمتنیدگی یکی از رفتارهای عجیب ذرات است که در آن قوانین فیزیک کلاسیک شکسته میشود و رویدادهای ناممکن به وقوع میپیوندد. درهمتنیدگی که اینشتین از آن با عنوان «عمل شبحوار در یک فاصله» یاد میکند، پدیدهای است که در آن 2 ذره بهعنوان یک سیستم عمل میکنند حتی هنگامی که توسط فواصل عظیم از هم جدا شده باشند.
اینشتین دریافت که براساس نظریه کوانتومی باید مابین ذراتی که حداقل یکبار برهم کنش داشتهاند، نوعی ارتباط اسرارآمیز درونی برقرار شود، بهگونهای که اگر ویژگیهای کوانتومی یکی از این ذرات را تغییر دهیم، مابقی آنها صرفنظر از اینکه در چه فاصلهای از ذره اول قرار گرفته اند- و مثلا یک متر با ذره مزبور فاصله دارند یا یک میلیارد سال نوری- بلافاصله و بهطور آنی از این تغییر، تأثیر پذیرند.