دفاع از استقلال بانکمرکزی
ولـیالله سیـف، رئیسکل پیشین بانک مرکزی پس از مدتها سکوت این بار در حساب توییتریاش به منتقدان دولت و بانک مرکزی در ارتباط با کاهش ارزش پول ملی پاسخ داد و نوشت: عدهای همواره درصدد فرافکنی هستند و آدرسهای غلط میدهند درحالیکه ارزش پول ملی به تولید واقعی بخشهای اقتصادی بستگی دارد و بانک مرکزی میتواند با اتخاذ سیاست پولی مناسب، تحقق رشد اقتصادی را تسهیل و ارزش پول ملی را تقویت کند، ولی بدون اختیار و با دخالتهای غیرکارشناسی نمیتواند پاسخگو باشد.
اظهارنظر سکاندار پیشین بانک مرکزی در دولت حسن روحانی از چند زاویه قابل تامل و نقد است؛ نخست اینکه بهیک واقعیت روشن اشاره میکند که قوام پول ملی نه در ارزانفروشی و نرخ تصنعی ارز که در گروی رشد مستمر و پایدار اقتصادی است و اگر منتقدان کاهش ارزش پول ملی نگران هستند و دلواپس بهجای آدرس غلط دادن و تکیهزدن بر منفعتهای سیاسی، بهتر است واقعیت اقتصاد را قبول کنند و بدانند که پول ملی وقتی قدرت پیدا میکند که سهم بیشتری از کیک اقتصاد جهان را در اختیار داشته باشیم و راه را برای حضور اقتصاد ایران در جهان هموارترسازیم.
در این میان البته نقش سیاست داخلی و خارجی منطقی و متعادل را نباید از نظر دور داشت، وگرنه میتوان از دیوار سفارت بالا رفت و شعار داد و تبعات ترجیح منافع جناحی بر منافع ملی در عرصه سیاست داخلی و خارجی بر اقتصاد کشور را پذیرفت. البته نکته دوم و مهم و بدون پاسخ این است که چرا بانک مرکزی در دوران صدارت ولیالله سیف، اقدام بهیکسانسازی نرخ ارز نکرد و در نهایت این بانک در دام دلار 4200گرفتار شد و چه زمان قرار است راز سر به مهر جعبه سیاه ارز 4200تومانی باز شود.
نکته سوم اینکه سکاندار پیشین بانک مرکزی به درستی میگوید که بانک مرکزی وقتی میتواند موتور رشد اقتصاد را روشن نگه دارد و ارزش پول ملی را حفظ کند که در اجرای سیاستهای پولی استقلال عمل داشته باشد. راستی مرجع ضمیر سخن ولیالله سیف، مبنی بر اینکه بانک مرکزی بدون اختیار و با دخالتهای غیرکارشناسی نمیتواند پاسخگو باشد، کیست؟
آیا او به نقش و دخالت احتمالی محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه در سیاستهای پولی بانک مرکزی اشاره میکند یا اینکه برخی چهرههای نزدیک به حسن روحانی را هدف قرار داده که همچنان با اختیارات خود و البته به گفته او دخالتهای غیرکارشناسی قدرت پاسخگویی و استقلال بانک مرکزی را تضعیف میکنند.