یادداشت
« دبستانی» در تاریخ ثبت می‌شود
محمدرضا قربانی/روزنامه‌نگار
«فاطمه دبستانی» یکی از هزاران خیر مدرسه‌سازی است که چگونگی ورود او به عرصه حمایت از نظام تعلیم و تربیت شنیدنی است؛ در محله منظریه تهران، در آپارتمانی که رو به فضایی سبز است و در یک‌طرف آن قفسه‌ای مملو از کتاب خودنمایی می‌کند، به دیدار خیر مدرسه‌ساز، فاطمه دبستانی رفتیم. او 3سالی است که از کرمان به تهران آمده و با پسر و عروس و نوه‌هایش زندگی می‌کند. خانم دبستانی دهه هشتم عمرش را سپری می‌کند و تاکنون 2مدرسه در استان کرمان ساخته است؛ مدرسه اول به نام پسرش «شهیدمسعود اتحاد» است و مدرسه دوم را به یاد همسرش «زنده‌یاد مهدی اتحاد» ساخته است.
درباره چگونگی ورودش به عرصه مدرسه‌سازی پرسیدم. پاسخ او برایم شنیدنی و البته غیرمنتظره بود. از موضوع حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایران در 12تیرماه سال1367 که منجر به شهادت 290مسافر آن هواپیما شده بود، مطلع بودم ولی گمان نمی‌کردم آن حادثه به ساخت مدرسه‌ای خیر‌ساز در شهر کرمان ارتباط داشته باشد.
فاطمه‌خانم اما راوی همین روایت بود: «پسرم مسعود، یکی از مسافران آن هواپیمای مسافربری و از بندرعباس عازم دوبی بود. آن هواپیما مورد حمله موشکی ناو آمریکایی وینسنس قرار گرفت و تمام 290نفر سرنشین آن، ازجمله پسرم مسعود به شهادت رسیدند. 5 ، 6 سال بعد 150هزار دلار غرامت دریافت کردم و به یاد پسرم مدرسه‌ای 12کلاسه به نام شهید«مسعود اتحاد» در شهر کرمان ساختم. حالا احساس نمی‌کنم فرزندی را از دست داده‌ام. به این فکر می‌کنم که صاحب صدها فرزند چون مسعود شده‌ام.»
چگونه می‌توان از اقدام غیرانسانی «حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری» کاری سراسر انسانی و اخلاقی خلق کرد. داشتم به بزرگی و عظمت کار بانوی مدرسه‌ساز کرمانی فکر می‌کردم که از انگیزه ساخت دومین مدرسه گفت: «همسرم همیشه می‌گفت فاطمه، هر کاری برای خودت می‌کنی برای من هم انجام بده. به همین دلیل تمام طلاها و پس‌اندازی را که طی این سال‌ها به‌دست آورده بودم، صرف مشارکت در ساخت مدرسه‌ای به یاد همسرم در حاشیه شهر کرمان کردم. این مدرسه سال گذشته افتتاح شد.»
خانم دبستانی، بانی ساخت 2مدرسه در استان کرمان است. نام او و کارش شایسته ثبت در تاریخ است.
