سود پسماندهای تبریز در جیب دلالان

رئیس کمیسیون محیط ‌زیست شورای شهر تبریز با انتقاد از این‌که هیچ قدمی برای تفکیک و کاهش زباله در تبریز برداشته نشده است، میزان تولید زباله را در این شهر بالاتر از میانگین جهانی عنوان کرد.

«عبدالله‌ تقی‌پور» در گفت‌وگو با فارس با بیان این‌که مدیریت پسماند در تبریز به صورت علمی و اصولی نیست، اظهار کرد: البته برخی از کلان‌شهرهای کشور در زمینه مدیریت پسماند عملکرد موفقی داشته‌اند. از جمله آنها می‌توان به مشهد اشاره کرد. طبق آمار ارائه شده از سوی سازمان توسعه جهانی جایکا، ۲۲ درصد زباله و پسماند تولیدی این شهر بازیافت می‌شود.

عضو شورای شهر تبریز افزود: تبریز برای رسیدن به آمار مشهد راه زیادی در پیش دارد. اگر در مدیریت پسماند به هرم مدیریتی توجه شود، می‌توان موفق شد چراکه تاکید هرم بر این است که ابتدا تولید زباله را کاهش دهیم و سپس به ترتیب تفکیک، بازیافت، کمپوست و نتیجه نهایی و ریجکت را در 2 حالت دفن یا زباله‌سوزی داشته باشیم. اما در تبریز برای گام اول هرم نیز هیچ قدمی برنداشته شده است.

وی بیان کرد: وقتی نتوانیم مدیریت پسماند را در دست بگیریم، یعنی در حفظ سرمایه ملی ضعف داریم چون زباله‌های زیادی قابلیت 3 بار بازیافت را دارند. از این‌رو باید گام اول هرم یا همان تفکیک زباله را برداریم چون در غیر این صورت دلال‌های زباله پیدا می‌شوند و پول کلانی از آن به جیب می‌زنند.

بازیافت زباله توسط افراد حقیقی غیررسمی روز به روز در حال افزایش است زیرا قیمت برخی از دورریزها بسیار بالا رفته است و جمع آوری آنها منفعت زیادی برای این اشخاص دارد.

این عضو شورا با تاکید بر این‌که باید به موضوع مدیریت پسماند از تولید تا دورریز جدی وارد شویم، ادامه داد: در حال حاضر دنیا به سمت و سوی کاهش تولید زباله حرکت می‌کند ولی آیا در شهر تبریز هم کار فرهنگی برای تشویق مردم به کاهش تولید زباله که هزینه هنگفتی به مدیریت شهری وارد می‌کند، انجام گرفته است؟

 
زباله‌سوزی ۱۰۰ درصدی درست نیست  

تقی‌پور خطاب به شهرداری تبریز و مدیریت پسماند شهری گفت: تاکید بنده بر برداشتن گام‌های هرم مدیریت پسماند شهری است و با سوزاندن ۱۰۰ درصدی زباله‌های تبریز مخالف هستم. معتقدم باید ریجکت نهایی به زباله‌سوزی برود که در تبریز نهایتا ۴۰۰ تن می‌شود.

این عضو شورای شهر تبریز تاکید کرد: بیان موضوعاتی از قبیل این‌که طبق مصوبه دولتی از سوخت‌های فسیلی برای تامین انرژی مورد نیاز سوزاندن زباله‌ها استفاده می‌شود، یک منطق اشتباه است. باید مواد آلاینده را کاهش دهیم و مصرف سوخت‌های فسیلی را به پایین‌ترین حد برسانیم و تدبیری مانند تزریق سوخت فسیلی برای کاهش حرارتی زباله یک موضوع ردشده است. زمانی ارزش حرارتی زباله کاهش می‌یابد که مواد‌ تر (موادی که قابلیت تبدیل به کمپوست را دارند) را کاهش دهیم و ریجکت نهایی را بسوزانیم.

وی افزود: طبق آمار اعلام می‌شود که روزانه هزار تن زباله در تبریز تولید می‌شود. ولی آیا این رقم با میزان جمع‌آوری روزانه مواد خشک از باکس‌های زباله مطابقت دارد؟ اگر سرجمع تولید زباله در تبریز ‌هزار تن است، چرا با جدا کردن زباله‌های خشک از باکس‌ها از سوی زباله‌گردها یا مدیریت پسماند این آمار تغییر نمی‌کند. بخش قابل توجهی از زباله‌های تبریز از سوی زباله‌گردها و افراد غیرمجاز تفکیک می‌شود، بنابراین باید مطالعه اساسی روی این آمار انجام و آمار واقعی تولید زباله احصا شود.