مهارتهای لازم برای رواندرمانگر
عاطفه کمالو ـ روانپزشک
همزمان با افزایش مراجعه افراد جامعه به متخصصان سلامت روان، آگاهی بیماران از حقوق خود در دستیابی به اهداف درمان، اهمیت بسزایی دارد. مواردی که پیش از این در سلسله یادداشتهایی منتشر شده در همشهری مورد بحث قرار گرفته است، شامل رازداری، ارجحبودن منافع درمانجو، تغییرنکردن رابطه درمانی به رابطه دوستانه، انجام درمان فقط در محیط درمانی، عدمتماس فیزیکی، به توصیه درمانگر غیرپزشک دارو مصرفنکردن، قواعد درمان همزمان افراد خانواده و دوستان، چگونگی ارتباط مجازی، تصمیم نگرفتن به جای مُراجع و قضاوتنکردن شخصی هستند.
در ادامه به بخشی از مهارتهایی که رواندرمانگر لازم دارد تا درمانی امن و بدون آسیب ارائه کند، اشاره میشود.
۱. توجه و حضور ذهن در لحظه حال: درمانگر باید در تمام طول جلسه بر شما و آنچه برایتان رخ میدهد، متمرکز شود. همچنین با توجه به تماس چشمی، زبان بدن، رفتار و تُن صدایتان، شرایط و افکار و احساساتتان را ارزیابی کند.
۲. پایداری درمانگر: درمانگر باید در دیدگاه، نگرش و توصیههای خود ثبات داشته باشد تا بتوانید به او اعتماد کنید. اگر ذهنیت درمانگرتان مدام تغییر میکند یا وقتی روز خوبی نداشته، نمیتواند به درمان شما کمک کند.
۳. توقف ناگهانی درمان: درصورتی که درمانگر شما، به هر دلیل شخصی قصد داشته باشد پیش از پایان دوره کامل درمانی جلسات را متوقف کند، باید خودش به شما اطلاع و دلیل آنرا توضیح دهد و شما را برای ادامه درمان مناسب راهنمایی کند.