ابزار ارتباط و نقد و ارزیابی آثار

محمود معتقدی ـ شاعر

 شعر می‌تواند ابزاری برای بازگوکردن نظرات اجتماعی باشد. بسیاری از اشعار توانایی تلطیف فضای زندگی جمعی را دارند. یادآوری و پاسداشت ارزش‌هایی چون اخلاص،‌ مردم‌دوستی و عشق به میهن نیز می‌تواند از کارکردهای شعر به حساب آید. به این ترتیب می‌توان وجوه مختلفی را به عنوان رسالت یا دست‌کم آثار شعری به حساب آورد. اما نکته مهم در این زمینه این است که اثرگذاری، ‌اثرپذیری، قدرت، ضعف و بسیاری از ویژگی‌های شعر، زمانی مشخص می‌شود که در گستره وسیعی مورد نقد و بررسی قرار گیرد. چنین اتفاقی نیز زمانی ممکن خواهد بود که آثار یک شاعر، همواره در دسترس باشد تا بتوان درباره آن رأی و نظری قطعی داد. همه این موارد در واقع بیش از هر چیزی لزوم چاپ و نشر آثار شاعرانی را که به سطح مشخصی از مخاطب دست یافته‌اند، مطرح می‌کند. طبیعی است که اولین وسیله برای ارتباط وسیع شاعر و مخاطب، کتاب است. اما با وضعیت فعلی بازار کتاب، ارتباط از این طریق را نمی‌توان سهل و ساده پنداشت. شاید این تصور ایجاد شود که در چنین اوضاعی باید از فضای مجازی یاری جست. اما گستردگی و در عین حال بی‌در و پیکر بودن این فضا، فعلا آن را به عنوان وسیله‌‌ای مناسب بحث‌های جدی و تأثیرگذار مطرح نمی‌کند. زمانی می‌توان از این وسیله ارتباطی برای مقاصد و اهداف ادبی سود جست که بایدها و نبایدهای لازم رعایت و همسازی و همگونی لازم ایجاد شود. می‌توان امیدوار بود که در آینده نشریات الکترونیکی و سایت‌های ادبی نقش عمده‌ای در این زمینه ایفا کنند، اما فعلا بسیاری از کسانی که فعالیت جدی و مستمر ادبی دارند، در کنار حضور در فضای مجازی ترجیح می‌دهند، آثار مکتوب نیز ارائه دهند. به هر روی امید و انتظار بسیاری از شاعران، ساماندهی فضای نشر و رفع مشکلات بازار کتاب است تا در عرصه‌ای مطمئن و قابل استناد به فعالیت‌های خود ادامه دهند.