جادوی روستاگردی
بسیاری از روستاهای استان هنوز ناشناخته مانده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان هستند
c با برخورداری از ۱۲ روستای هدف گردشگری و فرهنگ غنی مهمان نوازی یکی از بهترین مقاصد سفرهای تابستانی بهشمار میرود، این در حالی است که این ظرفیت همچنان ناشناخته مانده و نیازمند توجه بیشتر است.
به گزارش ایرنا، گردشگری انواع مختلفی دارد که امروزه شکل نوینی از آن با عنوان گردشگری روستایی با هدف توسعه پایدار جوامع محلی و توسعه اقتصادی و اجتماعی و ایجاد مشاغل جدید در مناطق روستایی تجسم یافته است.
گردشگری روستایی با تأثیرگذاری در سه بعد پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی، ضمن جلب مشارکت جوامع محلی در توسعه اقتصادی با پتانسیل حفظ و حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست باعث پایداری محیطی نیز میشود. در واقع هدف گردشگری روستایی گسترش امکانات و بهبود شرایط زندگی نسل کنونی و نسلهای آتی اقشار آسیبپذیر روستایی است.
اهمیت این موضوع برای جوامعی از جمله استان چهارمحال و بختیاری که با برخورداری از مواهب طبیعی و ظرفیت توسعه گردشگری روستایی هنوز نتوانسته از این فرصت در مسیر تحقق توسعه پایدار بهره بگیرد، دوچندان میشود.
با این وجود در سالهای اخیر ۱۲ روستای هدف گردشگری در این استان شناسایی شده که فصل بهار و تابستان بهترین فرصت برای سفر به این مناطق روستایی است.
شیخ علیخان
روستای کوهستانی شیخ علیخان از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهرنگ و از جمله روستاهای هدف گردشگری استان است.
نام این روستا در گذشته «سپید دیوان» بوده و چون رنگ ارتفاعات اطراف روستا مایل به سفید است آن را سپید دیوان نامیده بودند. ولی بعدها این روستا به نام یکی از بزرگان روستا تغییر نام یافت.
آبشار زیبای شیخ علیخان از مهمترین جاذبههای گردشگری این روستا به شمار میآید.
دیمه
دیمه از ییلاقهای عشایر بختیاری بوده که در قرن اخیر به روستا تبدیل شده است. چشمه دیمه معروفترین اثر طبیعی این روستا به شمار میآید. چشماندازهای طبیعی، مراتع سرسبز و حاصلخیز همراه با جریان و جوشش چشمه زیبای دیمه شرایط مناسبی را برای تفریح فراهم کرده است.
سرآقا سید
بعد از گذر از روستای شیخ علیخان در شمال غربی مرکز کوهرنگ و طی کردن جاده خاکی و پیچ در پیچ کوهستانی که خیلی هم هموار نیست، به یکی از دورترین نقاط شهرستان کوهرنگ در دامنه قله هفتتنان رشتهکوه زاگرس میرسیم. این روستا با بافت سنتی و معماری پلکانی در میان کوهستان خودنمایی میکند. این روستا به سبب پلکانی بودن به ماسوله زاگرس معروف شده است. وجه تسمیه این روستا به خاطر امامزادهای است که مقبره آن در پایین روستا قرار دارد.
آتشگاه
این منطقه که در شهرستان لردگان قرار دارد، یکی از زیباترین تفرجگاههایی است که از میان پستی و بلندیهای آن آبشارهای متعددی سرازیر میشود.
در فاصله ۲۰۰ متری دره، 2 آبشار نسبتا بزرگ وجود دارد که زیبایی و شکوه چشمگیری دارند. کوههای آهکی اطراف روستای آتشگاه سبب پدید آمدن غارها و چشمهسارهای متعددی در اطراف روستا شده که یکی از این غارها در داخل روستا واقع شده و مورد توجه کوهنوردان و علاقهمندان به ورزش غارنوردی است. رودخانه خرسان از جنوب روستا میگذرد و مزارع و شالیزارهای ساحلی را سیراب میکند. تفرجگاههای حاشیه رودخانه خرسان چشماندازهای بسیار زیبایی دارد و بهویژه در فصل بهار گردشگران زیادی را به خود جذب میکند.
یاسه چای
روستای کوهستانی یاسه چای از توابع شهرستان سامان در فاصله ۵۲ کیلومتری شهرکرد مرکز استان قرار دارد.
رودخانه خروشان زایندهرود در شرق روستا جریان دارد. بقایای حصار پیرامون روستا و خرابههای حمام قدیمی، قدمت این روستا را به پیش از دوره قاجاریه مربوط میکند.
خانههای روستاییان با سقفهای مسطح در شیب دامنه کوه در کنار هم و به طور پلکانی ساخته شدهاند که از طریق دالانهای سرپوشیده به یکدیگر راه دارند. پیرامون این روستا را باغهای وسیع فراگرفته و جلوه جذابی به روستا بخشیده است.
دزک
این روستا از توابع شهرستان کیار، از اطراف به کوه پیر و کوه تاپو محدود شده است. این روستا در گذشته از اتراقگاههای خوانین و عشایر بختیاری بوده است. قلعه دزک و حمام قدیمی آن از آثار تاریخی دوره قاجار است که به سبب استقرار در یک ناحیه کوهستانی، مناظر طبیعی بکر، چشماندازهای زیبا و جاذبههای گردشگری فراوانی دارد.
باغهای وسیع و سرسبز، مراتع حاصلخیز، ارتفاعات پیرامون با غارهای طبیعی و آثار تاریخی به جا مانده از گذشتگان اهمیت و جذابیت گردشگری فراوانی به این روستا بخشیده است.
سوادجان
روستای سوادجان سومین روستای بزرگ بخش سامان است که در حاشیه رودخانه زایندهرود قرار گرفته است. قابلیتهای فرهنگی، بافت روستا، گردشگری طبیعی، وجود باغهای سرسبز و درختان سربه فلک کشیده، این روستا را به یکی از روستاهای برگزیده گردشگری کشور تبدیل کرده است.
آورگان
این روستا از توابع بخش بلداجی شهرستان بروجن از روستاهای قدیمی و تاریخی استان بهشمار میرود. روستای آورگان به دلیل استقرار در دامنه کوهستان و برخورداری از اقلیم معتدل در بهار و تابستان دارای چشماندازهای زیبا و آب و هوای مطلوب است. باغهای انبوه و گسترده و درختان انگور، بادام، گردو و انواع دیگر میوهها جلوه خاصی به روستای آورگان بخشیده است.
هوره
هوره از روستاهای کوهستانی مرکز بخش زایندهرود در شهرستان سامان است و رودخانه زاینده رود در شرق این روستا جریان دارد. پیشینه تاریخی روستای هوره به ۷۰۰ سال پیش میرسد. به روایت منابع محلی یکی از خوانین قشقایی به نام ولی خان این روستا را بنا کرده است. از جاذبههای طبیعی این روستا میتوان به پل هوره، بقایای قلعه تاریخی و دشتهای زیبای لاله، چمنزارهای دلنواز، باغها و تفرجگاههای دامنههای ارتفاعات اشاره کرد.
چلوان
این روستا در بخش مرکزی شهرستان سامان استقرار یافته است. چلوان به واسطه باغهای بادام چشمانداز مناسبی دارد و در اطراف آن مکانهای دیدنی و تاریخی وجود دارد. 3 باب حمام باستانی در سامان و قابل دسترسی از روستا، محوطه و آرامگاه دهقان سامانی، بقعه بابا پیراحمد واقع در کنار جاده آسفالته نزدیک چم چنگ و چم خلیفه از جاذبههای فرهنگی و تاریخی این منطقه است.
دهچشمه
آبشار، غار و کتیبههای مشروطیت پیرغار که مجموعهای از جاذبههای تاریخی و طبیعی است در شهرستان فارسان و در مجاورت روستای دهچشمه قرار دارد که در کنار کتیبههای تاریخی بختیاری، زیبایی و نشاط را به دوستداران طبیعت هدیه میدهد.
ویژگیهای روستاهای هدف گردشگری
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری در زمینه ویژگیهای روستاهای هدف گردشگری استان میگوید: این روستاها ضمن برخورداری از بافت تاریخی، دارای آداب و رسوم و سنتهای ویژه خود هستند که میتواند برای هر گردشگری از جمله گردشگران خارجی جذاب باشد.
«محمدرضا عباسی» با اشاره به راهاندازی بیش از ۱۰۰ خانه مسافر و ۲۶ اقامتگاه بومگردی در استان، تصریح میکند: بسیاری از این اقامتگاهها در روستاهای هدف گردشگری فعال شده است.
اما با وجود ظرفیتهای بیشماری که در حوزه توسعه گردشگری روستایی در استان وجود دارد، بهزعم برخی از کارشناسان تاکنون از همه ظرفیتهای موجود در توسعه گردشگری روستایی استان بهرهگیری نشده و لازم است با ایجاد زیرساختهای لازم نظیر راه، همکاری بیش از پیش با تورهای گردشگری و تبلیغات گسترده، از این ظرفیت نه تنها در راستای رونق صنعت گردشگری و تحقق توسعه استان بلکه در توانمندسازی مردم مناطق روستایی و جلوگیری از مهاجرت آنها به شهرها اقدام کرد.
مهماننوازی؛ برند گردشگری استان
یک کارشناس حوزه گردشگری، سنت مهماننوازی را برند گردشگری استان میداند و میگوید: این مهماننوازی بیشک در روستاهای استان نمود و بروز دارد و این امر میتواند در توسعه گردشگری روستایی نقش بیبدیلی ایفا کند.
«حیدر صادقی» تصریح میکند: در حالی که بسیاری از جوامع با توجه به تحولات زندگی مدرن از سنتهای دیرین خود فاصله گرفتهاند، اما مردم مناطق روستایی استان تا حد زیادی به آداب و رسوم و فرهنگ اصیل خود پایبندند و این امر میتواند جاذبه بسیاری برای گردشگران بهویژه گردشگران خارجی داشته باشد.
وی خاطرنشان میکند: اقامت در خانههای محلی و کلبههای کوچک، خوردن خوراکیهای سنتی روستا و خرید محصولات گیاهی و لبنی میتواند یکی از تجربههای زیبا برای مسافران و گردشگران در سفر به این روستاها باشد.