چهره روز
پایان یا آغاز ماموریت؟
فرهاد دژپسند، وزیر اقتصاد و دارایی در مراسم وداع با سفیر جمهوری خلق چین، از او خواسته تا پیگیر تفاهم‌های اقتصادی بین تهران و پکن باشد. پانگ سن، سفیر چین در ایران طی 5سال گذشته، پیش از ترک تهران گفته روابط اقتصادی 2کشور در دوران وزارت دژپسند بیش از پیش توسعه یافته است.
حال سؤال این است که گذشته از اینکه واقعا آقای سفیر چه گفته و چه نگفته، در مدت چندماهه صدارت دژپسند از 29مهر پارسال تا امروز چه اتفاق مهمی در روابط تهران و پکن رخ داده که این چنین سفیر را شادمان کرده است؟ از سوی دیگر قاعده دیپلماسی حکم می‌کند که آقای وزیر از سفیر جدید چین بخواهند تا پیگیر تفاهم‌های اقتصادی 2کشور باشد و نه اینکه از سفیری که رفته و ممکن است ماموریتی در کشور دیگری به او سپرده شود، بخواهد پیگیر توافق‌های قبلی باشد؟
در واقع سفیر چین ماموریتش پایان یافته و چندان نمی‌تواند خواسته وزیر را اجابت سازد. البته گفته می‌شود سفیر چین پس از ترک تهران بازنشسته خواهد شد و از عالم سیاست خارج می‌شود و مأموریت دادن به او برای پیگیری توافق‌های قبلی بیشتر جنبه تعارف دیپلماتیک می‌تواند داشته باشد. هرچند در یک سال اخیر سفر‌های متقابل روسای جمهور چین و ایران و سفر رئیس مجلس ایران به پکن را شاید بتوان نشانه‌هایی از دوران درخشان در روابط 2کشور قلمداد کرد، اما مهم این است که آیا پکن در سال‌های آینده همچنان به تقویت روابط با تهران ادامه خواهد داد؟
با فرض اینکه سفیر بازنشسته چین گفته باشد که در دوران وزارت دژپسند، روابط اقتصادی 2کشور بیش از پیش توسعه یافته است، اما این را نباید به پای دژپسند نوشت زیرا دیپلماسی، عرصه هنرنمایی یک وزیر نیست و ساختارها و ارکان‌های دیگر تصمیم‌گیرنده دیگری هم در این فراز و فرودها نقش دارند.
شیفته نشویم و واقع‌بین باشیم که در مذاکرات با خارجی‌ها تعارف را کنار بگذاریم و مصالح ملی را دنبال کنیم.
