پَندَک

محمود آیدن

  تا در اعتراف به اشتباه باز است/ وقت عبور و شهود و پرواز است
  اعتماد به خویش از سر اعتراف به خطا/ خطا را می‌کشد درون شما
  آرام بگو چو حق بر توست/ لحن تو نشانه سر توست
  از آرامی ندارم بهره ای من/ کجا یابم قرار امن و ایمن
  آنکه جداً جهان دیده ست/ شوخی وخنده را بگزیده‌ست