کِلک
اگر ریشههای تمامی جهان فکر را تا تحریک حسی و ادراک حسی دنبال کنیم، این ناچیزترین آگاهی تقریبا هیچ چیز را توضیح نمیدهد. این گزاره که «هیچ شناختی بدون یک شناسنده وجود ندارد» یا «هیچ سوژهای بدون ابژه و هیچ ابژهای بدون سوژه وجود ندارد» کاملا صادق، ولی به غایت پیشپاافتاده است.
فلسفه، معرفت و حقیقت، فریدریش نیچه، ترجمه: مراد فرهادپور، صفحه106