علمی برای توسعه
فرهاد قریب/ زمینشناس
زمینشناسی یک علم آزمایشگاهی با مطالعات میدانی محدود نیست. این علم یکی از نیازهای اصلی توسعه در هر جامعهای است.
مثال مشخصی که میتواند در این زمینه روشنگر باشد، این است که هر زمینی و هر منطقهای مشخصات ویژه خود را دارد.
در یک منطقه احداث بنا به دلیل وجود گسلهای فراوان خطرناک و خطرساز است.
در جایی نمیتوان سد احداث کرد چون به دلیل وجود گنبد نمکی در آن، آب شیرینی که در آن ذخیره شده با جذب نمک شور و موجب نابودی کشاورزی در مناطق همجوار میشود.
منطقهای بهترین جا برای کشاورزی است چون خاک آن حاوی عناصر لازم برای پرورش گیاه است و کل منطقه، همجوار یا روی سفره آب زیرزمینی است.
بنابراین ما برای سکونت امن، تأمین غذای کافی و سلامت و سعادت جامعه نیازمند برخورداری از سطح بالایی از علوم مربوط به زمینشناسی هستیم.
بیتوجهی به این علم در واقع بیتوجهی به ایمنی مردم و امنیت غذایی است. به عکس توجه و تأکید کافی بر علم زمینشناسی موجب ایمنی و امنیت ما و نسلهای آینده میشود.
ایران ما اقلیمهای گوناگونی دارد که هر یک میتواند بسته به موقعیت و خصوصیات خود مورد بهرهبرداری قرار گیرد و در توسعه و رفاه مردم ما مفید باشد. چنین امری نیازمند مطالعات گسترده زمینشناسی و بهرهمندی از زمینشناسان مجرب و کارآزموده است. کشور ما زمینشناسان بزرگی داشته است و خوشبختانه در روزگار ما نیز هستند جوانان بااستعدادی که با روحیهای کاوشگر در این زمینه مشغول آموزش، تلاش و فعالیتند. جامعه و مسئولان نیز باید با درک نیاز به این رشته از آنان حمایت کند.