«میثاقی» مدیران!
بهروز رسایلی| حتما داستان را می‌دانید. فرید بهزادی‌کریمی، بازیکن ماشین‌سازی تبریز است و بعد از باخت 2 بر صفر این تیم به سپاهان، در میکسد‌زون ورزشگاه نقش‌جهان از اینکه تیم میزبان همچنان صاحب شانس قهرمانی باقی مانده، ابراز خوشحالی کرده است. او بعدتر ادامه داده مردم تبریز دوست ندارند پرسپولیس قهرمان شود و این یعنی لابد حالا که دست تراکتورسازی از جام کوتاه مانده، ترجیح می‌دهند سپاهان آن را بالای سر ببرد. طبیعی بود که این حرف‌ها حساسیت‌برانگیز شود. باشگاه پرسپولیس از بهزادی‌کریمی شکایت کرده است. حالا اینکه واکنش پرسپولیس چقدر منطقی و متناسب بوده یک بحث جداگانه است، اما عکس‌العمل تند مدیرعامل ماشین‌سازی بامزه‌تر است. هوشنگ نصیرزاده که از کارشناسی داوری در تلویزیون شروع کرد، به مشاوره با باشگاه‌ها رسید و امروز مدیرعامل تیم دوم محمدرضا زنوزی است، شکایت سرخپوشان پایتخت را به سخره گرفته و گفته: «عیبی ندارد. تا می‌توانند هزینه کنند. این اوج بی‌سوادی آنها را می‌رساند. حرف‌های بهزادی‌کریمی 2ریال هم ارزش شکایت ندارد».
سؤال اینجاست که اگر نصیرزاده همچنان یک کارشناس مستقل تلویزیونی بود و در باشگاه ماشین‌سازی پست نداشت، باز همین واکنش را به مصاحبه بهزادی‌کریمی نشان می‌داد؟ به‌احتمال فراوان مهاجم ماشین نیت بدی از زدن آن حرف‌ها نداشته. او فقط علاقه قلبی‌اش را گفته که هیچ اشکالی هم ندارد، اما اینکه شما به یک تیم ببازی و بلافاصله بعد از خروج از میدان از پیروزی حریف ابراز شادمانی کنی، کمی شبهه‌دار یا حداقل غیرحرفه‌ای است. این مسئله اصلا ربطی به بی‌سوادی و این حرف‌ها ندارد و روشن‌تر از آن است که کسی بتواند انکارش کند. منتها الان منافع شغلی آقای نصیرزاده ایجاب می‌کند که آن مصاحبه ناشیانه را توجیه کند؛ همانطور که عمده تلاش او از ابتدای فصل برای ماستمالی کردن مالکیت مشترک تراکتور و ماشین هم در همین راستا بوده است. واقعا اگر نصیرزاده هنوز همان کارشناس تازه‌وارد برنامه نود بود، باز هم این مالکیت مشترک را قانونی و عقلانی می‌دانست؟ او در این ماه‌ها به دفعات قصه 2باشگاه تبریزی را با مالکیت همزمان دولت بر پرسپولیس و استقلال مقایسه کرده؛ این در حالی است که سرخابی‌ها یا باشگاه‌های صنعتی تحت تملک، بخشی از بدنه دولت هستند و این مطلقا با مالکیت «شخصی» تراکتور و ماشین قابل مقایسه نیست. از سوی دیگر بین پرسپولیس و استقلال آنقدر تضاد اجتماعی وجود دارد که طرفین سایه هم را با تیر می‌زنند. در چنین رقابتی تا هزار سال دیگر هم هواداران یک تیم حاضر نمی‌شوند به سود حریف کوتاه بیایند؛ اما آیا شرایط 2تیم تبریزی هم همینطور است؟
اخیرا مصاحبه‌ای از محمد حسین میثاقی منتشر شده که بازتاب‌های منفی فراوانی داشته است. مجری فوتبال برتر که این هفته‌ها جانشین نود شده، در این مصاحبه خیلی راحت اعتراف می‌کند که هر چه بالادستی‌ها بگویند راحت می‌پذیرد و اصلا برایش مهم نیست که استقلال یا اثرگذاری خاصی نداشته باشد. البته کلا در این مملکت شبیه میثاقی زیاد داریم، اما شاید لقب «میثاقی مدیران» برازنده نصیرزاده باشد؛ مردی با قدرت سازگاری و ماندگاری بالا! نگاه کنید و ببینید همین امسال زنوزی در تیم اولش، یعنی تراکتورسازی چند مدیرعامل عوض کرده و چطور برخی از آدم‌هایش را ظرف کمتر از 2هفته کنار گذاشته است. پس دوام آوردن کنار او تکنیک خاص خودش را دارد. باید آنقدر خوش‌تکنیک باشی که حتی اگر از تو خواسته شد با تغییر محل میزبانی دربی از زمین خودت به زمین حریف موافقت کنی هم چون و چرا نیاوری، چه برسد به تئوریزه‌کردن مالکیت مشترک و رفع و رجوع مصاحبه غیرحرفه‌ای از بازیکن تیمی که بر حسب قرعه هفته‌های آخر، در تعیین قهرمان نقش کلیدی پیدا کرده است!
در همینه زمینه :
