چاره دائمی برای آق‌قلا

پروفسور پرویز کردوانی/ چهره ماندگار علمی
آق‌قلا دوباره دچار سیلاب شده است. تلاش‌هایی هم می‌شود که آب از شهر خارج شود. ظاهرا یکی از راهکارهای مدنظر احداث کانالی برای انتقال آب است و واقعیت این است که باتوجه به وضعیت جغرافیایی منطقه 2کار باید صورت بگیرد تا خیال همه از این بابت راحت شود؛ اولا افزایش حجم آبگیری سد وشمگیر با لایروبی هیدرولیک. لایروبی هیدرولیک شبیه همان کاری است که آب‌حوضی‌ها می‌کردند؛ یعنی با شستن حوض و کشیدن زیرآب، لای و لجن را به‌وسیله آب خروجی از حوض خارج می‌کردند.

منتها الان وقت مناسبی برای این کار نیست. اواخر پاییز و اوایل زمستان که هیچ کشتی در منطقه وجود ندارد می‌توان شست‌وشوی هیدرولیکی را که با خروج آب همراه است انجام داد تا با این کار لای و لجنی که به‌دلیل لایروبی نکردن سد را پر کرده خارج شود و سد قابلیت پذیرش آب بیشتری را داشته باشد.

چاره دیگر که بر روی آن تاکید دارم و باید هرچه سریع‌تر انجام شود احداث دیواره است. بستر رودخانه در آق‌قلا برخلاف سایر نقاط ایران چندان گود نیست و فقط کمی پایین‌تر از زمین اطراف است. آب‌بندهایی هم که مردم با گونی در کنار رود ساخته‌اند دیگر جوابگو نیست؛ زیرا زیر آن با آب شسته شده است. با چنین احوالی باید چند متر دورتر از این سیل‌بندها به‌نحوی که عرض رود زیاد شود، با احداث پی که نیم‌متر تا 75سانتی‌متر در زمین است دیواره‌هایی به ارتفاع 5/2 تا 3 متر با بلوک‌های سیمانی ساخت و بندکشی کرد. به این ترتیب آب ناشی از بارش‌ها - هرچند هم زیاد باشد - به مسیر رودخانه منتقل می‌شود. این راهکار دائمی و مطمئن است و منطقه را برای همیشه از خطر سیل نجات می‌دهد.